جنگ و ضدجنگ

ی ﺟﺎذبﻪ ﻣﺮﮔبﺎر ﺟﻨﮓ ۷۳ ﻞ � در آور ۱۹۱۸ ، ی ، ﻧﻮﺷﺘﻪ اِی. وای. ﺟﮑﺴﻮن، ﻧﻘﺎش ﺑﺰرگ کﺎﻧﺎدای ﺑﻮد: » ﮏ ﺷﺐ بﺎ � ﻮﺳﺘﻮس ﺟﺎن � آ رﻓﺘﻢ ﺗﺎ ﺷﺎﻫﺪ ﺣﻤﻠ ﻪ � ﻤ � ی ﺷ ی ﻣﺎ ﺎی ف بﻪ ﺻﻔﻮف آﻟﻤﺎی ﺶ اﻋﺠﺎب � ﮏ ﻧﻤﺎ � ﻫﺎ بﺎﺷﻢ. ﻣﺜﻞ ﺶ � آ � آور بﺎز ی ی ﻣﺎ و ﺷﻌﻠﻪ ﺎی � ﻤ � ی ازگﺎزﻫﺎی ﺷ ﺑﻮد، اﺑﺮﻫﺎی ﻫﺎ و ﻓﺸﻔﺸﻪ ﻫﺎی ن آﻟﻤﺎی ﻫﺎ از ﻫﻤﻪ رﻧﮓ. « ﺪ، ب � ی از آن ﺻﺤﻨﻪ ﮐﺸ ﺗﺎبﻠﻮی � او بﻌﺪا ﺎ ﻋﻨﻮان » ی ﺣﻤﻠﻪ ﻪ � ی ، ﻟ ﺎی � ﻤ � ﺷ وَن ۱۹۱۸ « ، ﮐﻪ اﻻن ﺟﺰء ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ ای اﺳﺖ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺟﺎ در » ﻣﻮزە ی ﺟﻨﮓ « ﻧﮕﻪ � داری اﯾﻦ ﺗﺎبﻠﻮ � ﺎری از ﺷﻤﺎ ﺣﺘﻤﺎ � ﺴ � . ﺷﻮد ی ە � ﺪ. ﺗﺎبﻠﻮی ﺗ � ﺪ د � را ﺧﻮاﻫ ﺶ � ای اﺳﺖ بﺎ ﭘ زﻣﯿﻨﻪ ﺎر ﺗ � ﺴ � ی ﮏ، و � ﺎر ﺮان � و � ن ی زﻣن ﺷﺪە؛ اﻣﺎ در دوردﺳﺖ، ﺷﻌﺎع ن وﺻﻮ ب � ﻫﺎی ﻧﻮر ﺳ � ت د ری ﺪە � ﻪ اﻧﻔﺠﺎر ﺳﺘﺎرگﺎن، و اﺑﺮﻫﺎی اﻧﺒﻮە بﻪ رﻧﮓ � ف ی ﺷب ی � ﺷﻮﻧﺪ، و ﭼ ب . ﻞ بﻪ آی � ت ی ﻣﺎ � ﺴ � ﺧﺎ اﯾﻦ ب ﺑﺮای ﺣﺮف زدن در اﯾﻦ بﺎرە اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺎر ﻣﻨﺎﺳی � ﺴ � ﺟﺎ ﻣکﺎن ﻢ، ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺮای در ﺗﺼﻮر آوردن � ﮑﺮدی بﻪ ﺟﻨﮓ دار � ن ﻫﺎ ﭼﻪ رو � در ﻫ � آن ﺗﻼش ﻢ، � ﮐﻨ � ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺮای ﻣﻮاﺟهﻪ بﺎ آن ﺗﻼش ﻢ، � ﮐﻨ � ن ﻣﻨﺪان ﻣﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺮای ﻣﻮاﺟهﻪ بﺎ ﺟﻨﮓ ﺗﻼش � ﻫ ﮐﻨﻨﺪ؛ اﯾﻦ ﺟﺎ از ش ازکﺎری ﮐﻪ � ب اﺳﺖ، ﭼﻮن بﺨ ﺎر ﻣﻨﺎﺳی � ﺴ � ﮕﺮی ﻫﻢ ﺟﺎی � ﺟهﺖ د � بﺎ ﻣﺎ ﺟﻨﮓ ف اﺳﺖ ت ﺎدگﺎر ﻧﮕﻪ داﺷن � ف و بﻪ ت ﺎدﺑﻮد ﮔﺮﻓن � ﻢ � ﮐﻨ – ﻣﺎ � پ دن آن ﺗﻼش � ﺎد ﺳ � ﺎدآوری و بﻪ � ﺑﺮای ن و در ت ﻢ، ﺑﺮای آﻣﻮﺧن � ﮐﻨ س دادن در ﺎرە � � ی آن ﺗﻼش ﮏ � . ﻢ � ﮐﻨ ن ﻣﻮزە ی ﭼﻨن ن اﺳﺖ ﻫﻢ ای ﻣکﺎی و ﻓﺮآوردە گ � ﺑﺮای ﮔﺮدآوری اﻓﺰارﻫﺎی ﺟﻨ ﻫﺎی ﺟﻨﮓ، و ﻫﻢ ﺑﺮای اﯾﻦ ﻢ ﺗﺎ ﺟﻨﮓ � ﻢ، ﺗﻼشﮐﻨ � ب � پ ﺑ ﻢ ﺗﺎ بﻪ ﻣﻌﻨﺎ و ﻣﻔهﻮم ﺟﻨﮓ ی � ﮐﻪ ﺗﻼشﮐﻨ ﻢ. � ﺴپﺎر � را بﻪ ﺧﺎﻃﺮ آن ن ن ای � ﭼﻪ ﻣﻦ در اﯾﻦ ﺳﺨ ﺎرە � ﻫﺎ در ی آن ﺣﺮف زدە ام رابﻄﻪ ی � ﭘ ﺪە � ﭽ ای اﺳﺖ ﮐﻪ ﺟﻨﮓ بﺎ ﺟﺎﻣﻌﻪ ن دارد، اﯾﻦ ﮐﻪ ﺟﻨﮓ بﻪ ﺴﺎی � ی ا ﭼﻪ ﺷﯿﻮە ــــﺦ و ﺗﻮﺳﻌﻪ � ی بﺎ ﺗﺎر ﻫﺎی ی ﺟﺎﻣﻌﻪ � ن در ﻫﻢ ﺴﺎی � ی ا د، � ی � آﻣ