جنگ و ضدجنگ

ﺟﻨﮓ و ﺿﺪﺟﻨﮓ در زﻣﺎﻧﻪ ی ﻣﺎ ٨٦ � ن اول، ﻣﻘﺎﻣﺎت و ﻣﺴﺌﻮﻻن ﺗﻼش در ﺟﻨﮓ ﺟهﺎئ ﮐﺮدﻧﺪ ﺗﺎ آن ا ﭼﻪ ر � ﺪە � ﮐﻪ د ت ل ﮐﻨﻨﺪ و ﺑﺮ آن � ﺷﺪ ﮐﻨ � ﺶ در � ﭼﻪ بﻪ ﻧﻤﺎ آﻣﺪ ﻧ ﻈﺎرت � ﮐﻨﻨﺪ، و ﻧﻘﺎﺷﺎن و ﻋکﺎﺳﺎن ﺗﻼش ﮐﺮدﻧﺪ ﺗﺎ در ﺑﺮاﺑﺮ اﯾﻦ ﻧﻈﺎرت و از ﻧﮑﺘﻪ �� . ت ل ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﮐﻨﻨﺪ � ﮐﻨ ﻫﺎی ﺟﺎﻟﺐ ﺗﻮﺟ ﺎرە � ﻪ در ی ﺟﻨﮓ ﻦ و �� ﺎ در ﺣﺎل ﺗﮑ � ن ﻣﻨﺪان در ارو � ن اول اﯾﻦ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﻘﺎﺷﺎن و ﻫ ﺟهﺎی ﺗﻮﺳﻌﻪ دادن ﺳبﮏ ﺪان � ی ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ بﺎ ﻣ ﻫﺎی ﺮان � ب دِ و � ﻫﺎی ﻧ ت ﺷ ﺪە، ﺣی ب دﻫﺎ آﻏﺎز ﺷﻮد، ﺗﻨﺎﺳﺐِ کﺎﻣﻞ داﺷتﻨﺪ )و ﻣﻦ � ﺶ از آن ﮐﻪ ﺟﻨﮓ و ﻧ � ﭘ � ﻓﮑﺮ ف ﺑﻮدە، ﻧﻪ اﯾﻦ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺳب � ﮏ ﺗﻘﺎرنِ ﺗﺼﺎد � ﮐﻨﻢ اﯾﻦ ﻫﺎ ﮏ ﺶ � ﭘ � ﮔﻮی آن اﺗﻔﺎﻗﺎت ﺷﺪە بﺎﺷﻨﺪ، ﻫﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ دﺷﻮار ﻦ ﺷﻮد اﯾ ﺴﻢ، � پ ﺳﯿﻮﻧ � ﺴ � ﺴﻢ، ا � ﺴﻢ، ﻓﻮﺗﻮر ��� ﺪە ﮔﺮﻓﺖ( . ﮐ � ﻪ را ﻧﺪ � ﻓﺮﺿ ﻫﻤﻪ ی اﯾﻦ ﺳبﮏ ﺪی ﮐﻪ ﻋﺪە � ﻫﺎی ﺟﺪ ای را بﻪ ﺧﻮدﺷﺎن ﻣﺸﻐﻮل ﺎ � داﺷتﻨﺪ ﮐﻪ بﻪ زودی در ارو � بﺎ ﺣﻮادی � ﮐﺮدە ﺑﻮدﻧﺪ ﻣﻨﺎﺳبﺖ ﻫﻮﻟﻨﺎ � اﺗﻔﺎق ﮐﻪ � اﻓﺘﺎد، ﺣﻮادی ی اﺗﻔﺎق ﺎی � ﺎزان ارو � بﻪ زودی ﺑﺮای � ﺪان � ﮐﻪ بﻪ زودی در ﻣ � اﻓﺘﺎد، ﺣﻮادی � ﺎ اﺗﻔﺎق � ب د ارو � ﻫﺎی ﻧ اﻓﺘﺎد. ش � ض ﻧﻘﺎ � بﻌ � ﻫﺎ بﻪ ﻧﻈﺮم بﺎ ﻣﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ و ذﻫﻦ ﻣﺎ را ﮔﺮﻓﺘﺎر ﺧﻮد � ﮐﻨﻨﺪ. در ﺑهﺎر ﺳﺎل ۱۹۱۸ ، ﺟﺎن ﺳیﻨﮕﺮ ﺳﺎرﺟﻨﺖ ،� ، ﻧﻘﺎش اﺟﺘﻤ ﺎ ﻣﺮدی ﮐﻪ بﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﭘﺮﺗﺮە ﺐ ﺷﺪ ﮐﻪ � ﺶ ﺷهﺮت داﺷﺖ، ﺗﺮﻏ � بﺎ � ﻫﺎی ز ﺪان � بﻪ ﻣ ﻫﺎی ﺟﻨﮓ ﺑﺮود. آن ی بﺎ آب ﺟﺎ ﺗﺎبﻠﻮﻫﺎی ﺪ؛ و بﻌ � رﻧﮓ ﮐﺸ ﺪ ﻦ ﺗﺎبﻠﻮﻫﺎی ﺧﻮ �� از ﻣﺸهﻮرﺗ �� ، ﮐﻪ ﺑﺮﮔﺸﺖ د بﺎ ﻋﻨﻮان ی ﺷ ﺎی � ﻤ � ﺷﺪە � ﺸﺎن � ن را ﺎزای � � ش ﮐﺮد؛ آن ﺗﺎبﻠﻮ ﻋﻠﻨﺎ � را ﻧﻘﺎ داد ﮐﻪ ﻣﻮرد ﺣ ی ﻤﻠﻪ ی ﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﻪ ﺎی � ﻤ � ﺷ ﺎﻓﺖ ﻣﻌﺎﻟﺠﺎت بﻪ ﺧﻂ � ف ﮐﻪ ﺑﺮای در ﺎزای � ، اﻧﺪ ﺎری از آن � ﺴ � ﺷﺪە، و ن ﻫﻢ بﻪ ﻫﺎ ﻫﻢ ﻧﺎﺑیﻨﺎ ﺷﺪە ﺑﻮدﻧﺪ. اﻟﺒﺘﻪ، ﻧﻘﺎﺷﺎی اﻓ ﺘﺎدﻧﺪ. � ﺧﺎﻃﺮ اﯾﻦ کﺎرﻫﺎ بﻪ درد ﮑﺲ � اوﺗﻮ د ن ، ﺗ ، ﻧﻘﺎش آﻟﻤﺎ ی ﺎبﻠﻮی ی و ﻫﺮاس � ﭼﺸﻤﮕ ع � ش ﺷﺪن بﻌﺪ از وﻗ � آوری از اﺟﺴﺎدِ در ﺣﺎل ﻣﺘﻼ ی بﻪ اﺳﻢ ﺪ، ﺗﺎبﻠﻮی � ب د ﮐﺸ � ﮏ ﻧ � ﺳﻨﮕﺮ ﮕ � ، ﮐﻪ ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﻣﺎ د ﺮ اﻣکﺎن