جنگ و ضدجنگ

ی ﺟﺎذبﻪ ﻣﺮﮔبﺎر ﺟﻨﮓ ۸۷ ﻢ � ﺗﻤﺎﺷﺎی آن را ﻧﺪار . ﻧﺎزی ﻫﺎ از اﯾﻦ ﺗﺎبﻠﻮ ﻧﻔﺮت داﺷتﻨﺪ، و او را بﻪ � ن ﻣﻨﺪِ ﻣﻨﺤﻂ ﻣﺤﮑﻮم � ﻋﻨﻮان ﻫ ﺪﻧﺪ، � ت بﻪ ﻗﺪرت رﺳ ﮐﺮدﻧﺪ؛ و وﻗی پ دﻧﺪ. � ﺶ ﺳ � ﺗﺎبﻠﻮی او را بﻪ آ ف ی ﻣﻮرد ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻗﺮارﮔﺮﻓﺘﻪ � ﺟﻨﮓ اﻏﻠﺐ از راە آﺛﺎر ﻫ – و اﻟﺒﺘ ﻪ ﻫﻤﻪ � ﻢ بﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪ � ﺗﻮاﻧ ﻢ � ی ﻓﮑﺮﮐﻨ ﻫﺎی – � اﻣﺎ ﻣﻦ ت ب ﺧﻮاﻫﻢ ﻟﺤﻈﺎی ﻪ �� ش � ﻦ ﻧﻘﺎ �� از ﻣﺸهﻮرﺗ ﺑیﻨﺪازم؛ ﻣﻨﻈﻮرم آن � ﺴﺘﻢ ﻧگﺎ � ﻫﺎی ﻗﺮن ﺑ ﺎرە � کﺎﺳﻮ در � ی اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘ ﺗﺎبﻠﻮی ی » کﺎ � ﮔﺮﻧ « ﻞ � ﺪ: آور � ﮐﺸ ۱۹۳۷ ، در ﻣﻨﻄﻘﻪ � ﺷهﺮ ﮐﻮﭼ � ی بﺎﺳﮏ، ﮐﻪ اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺮای بﺎﺳ ﺎ ﺣﺎﺋﺰ ﻫ آن � ﺖ ﺑﻮد ﭼﻮن درﺧﺖ ﻣﻘﺪ � اﻫﻤ ﺟﺎ ﺑﻮد، و آن ﺟﺎ ﺑﻮد ﮐﻪ اﻏﻠﺐ � بﺎﺳ � ت ﺷﻮراﻫﺎی ﻣﺸﻮری ﻫﺎ � ﻞ � ﺸﮑ � ﺷﺪ. ﺳﻤﺒﻮل اﺳﺘﻘﻼل بﺎﺳ ﮏ، ن �� ن بﺎﺳﮏ، ﺑﻮد و از اﯾﻦ ﻧﻈﺮ ﺷهﺮت ﺗﺎر ﺎ دﺳﺖ کﻢ ﺧﻮدﮔﺮدای � � � ﺖ ﻧﻈﺎ � داﺷﺖ. اﯾﻦ ﺷهﺮ ﮐﻮﭼﮏ ﻫﻔﺖ ﻫﺰار ﺳﮑﻨﻪ داﺷﺖ. اﻫﻤ آن ت ﮐﻪ ن ﺣﻤﻼی ی از اوﻟن �� ی آﻟﻤﺎن، در ی وی ﻫﻮای � ن ﻧﺪاﺷﺖ. و ﻧ ﭼﻨﺎی � ی ﻗﺮار ﺎن را ﻫﺪف بﻤبﺎران ﻫﻮای � ی ﻧﻈﺎﻣ � ﻏ ﮏ ب � داد، ﻧﺰد ﻪ ﭘﻨﺠ ﺎە ﺗﻦ �� ﺨﺖ. ﻫﺰار و پﺎﻧﺼﺪ ﻧﻔﺮ، بﺨﺶ وﺳ � ﻣﻮاد ﻣﻨﻔﺠﺮە روی اﯾﻦ ﺷهﺮ ر ﺴﺖ � ب ﻓﺎﺷ � کﺎ، ﺟﺎن بﺎﺧﺘﻨﺪ. ژﻧﺮال ﻓﺮاﻧﮑﻮ، رﻫ � ﺖ ﮔﺮﻧ � از ﺟﻤﻌ � ﺎ، بﻌﺪﺗﺮ ادﻋﺎ ﮐﺮد ﮐﻪ بﺎﺳ � اﺳپﺎﻧ ﻫﺎ ﺧﻮدﺷﺎن ﺷهﺮ را ﻣﻨهﺪم ﮐﺮدە اﻧﺪ. ﺶ � کﺎﺳﻮ ﻫﻢ ﭘ � ﭘ ﺎﻓﺖ ﮐﺮدە ﺑﻮد ﮐﻪ دﯾﻮارﻧگﺎرە � ش در � ﺗﺮ ﺳﻔﺎر ای ﺑﺮای ﻏﺮﻓﻪ ﺎ در � ی اﺳپﺎﻧ » ﺸگﺎە ﺟهﺎن � ﻧﻤﺎ « ﺲ بﮑﺸﺪ، و ﺣﺎﻻ � در پﺎر ﺳﻮژە ﺎدی ﻣﻌﻄﻞ اﯾﻦ ﻣﺎﻧﺪە ﺑﻮد ﮐﻪ � ﺪا ﮐﺮدە ﺑﻮد. ﻣﺪت ز � ی کﺎرش را ﭘ � ف ی بﮑﺸﺪ، و ﺣﺎﻻ آن ﺗﺎبﻠﻮ را بﺎ ﺷﺘﺎب ﻓﺮاوان ی � ﭼﻪ ﭼ ﺪ � ﮐﺸ . اﯾﻦ از بﻪ �� ش بﻪ ﻧﻈﺮم بﻪ � ﻧﻘﺎ ن ﺎدﻣﺎﻧﺪی � � ﻦ ﺗﺎبﻠﻮﻫﺎی ﻗﺮن ﺑ �� ﺗ ﺴﺘﻢ � ﻞ ﺷﺪە : آﺷﻮب را � ﺗبﺪ � ﺸﺎن دﻫﺪ، اﺳﺐ ﻫﺎ و آدم ی را ﮐﻪ ﺗﮑﻪ ﻫﺎی پﺎرە � � ﺷﻮﻧﺪ و ﺟﯿﻎ � ﺸﺎن � ن را ﮐﺸﻨﺪ، زی ﮏ ﮐﻮدک ﻣﺮدە . � دﻫﺪ بﺎ ﻞ � ﺖ دارد، ﺗﺎ ﺣﺪی بﻪ اﯾﻦ دﻟ � ﺎدی اﻫﻤ � ی اﺳﺖ ﮐﻪ از ﺟهﺎت ز ﺗﺎبﻠﻮی