جنگ و ضدجنگ

ی ﺟﺎذبﻪ ﻣﺮﮔبﺎر ﺟﻨﮓ ۹٥ ﻞ ﻣﻮ � ف دﻟ ی ﺑﺮﮔﺰار ﺷﺪە، و بﻪ ﻫﻤن � ﺎدﺑﻮدﻫﺎ در ﺳﻄﺢ ﻓﺮاﻣ � اﯾﻦ ای ەز از ﺑﺰرگ �� ی ﮐﻪ ﺠﺎد ﺷﺪە )ﺟﺎی � وردَن ا �� ﺴﻪ در ﻧﺰد � در ﻓﺮا ﻦ �� ﺗ ﺴﻮی � کﺎرزارﻫﺎی ﻓﺮا � ﻫﺎ درﮔﺮﻓﺖ(، و اﯾﻦ ﻣﻮزە ﺗﻼش ﮐﻨﺪ » ب � د ﻧ ﺳُﻢ « ن ﺪ آﻟﻤﺎی � را از د ﺴﻮی � ﻫﺎ، ﻓﺮا �� ﻫﺎ، و اﻧگﻠ ﺶ بﮕ � ﻫﺎ بﻪ ﻧﻤﺎ ﺬارد، � و ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﺖ ﺑﻮدە . � ﺎر بﺎاﻫﻤ � ﺴ � � واﻗﻌﺎ � ن اﻗﺪا ی ﮐﻨﻢ ﭼﻨن در ﻧهﺎ � ﺶ روی ﺷﻤﺎ � ﭘ � ﺖ، ﺳﺆا � ﮔﺬارم : ﻣﺎ ﺗﺎ ﭼﻪ ﻣﺪت ﻫﻤﭽﻨﺎن ﻢ، و ﺧﺎﻃﺮات ﻣﺎ ﺗﺎ � ﺴپﺎر � ﺪ بﻪ ﺧﺎﻃﺮ � ﺎ بﺎ � ، پ د � ﻢ ﺳ � بﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺧﻮاﻫ ﺪ بﻪ ﻧﻔﺲ � ﺎ ﻣﺎ ﻫﻤﭽﻨﺎن بﺎ � ﭼﻪ اﻧﺪازە بﺎز ﻫﻢ دﮔﺮﮔﻮن ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ؟ و آ ﺎوی راز و رﻣﺰ ﺟﻨﮓ � ﺪ ﻫﻤﭽﻨﺎن بﻪ وا � ﺎ بﺎ � ﻢ؟ آ � ﺸ � ﺟﻨﮓ ﺑیﻨﺪ ی ﺟﻨﮓ، ﺣﻘﺎ بﺎی � )دﻫﺸﺖ ﺟﻨﮓ و ز ش اﻓﺖ ﺟﻨﮓ، ﻣﻼل � رت ﺟﻨﮓ و ب ﺠﺎن ﺟﻨﮓ، ﺧﺮای � ﺟﻨﮓ و ﻫ ی وی � ﻌﺎت ﺟﻨﮓ و ﻧ � ﻫﺎ و ﺿﺎ ﮏ �� ﺗﺤ ﮐﻨﻨﺪە ﺪ � ﻢ؟ ﺗﺎ ﭼﻪ ﻣﺪت بﺎ � پ داز � ی و ﺗﺤﻮل( ﺑ � ی آن ﺑﺮای ﺗﻐﯿ � ﻢ؟ ﻣﻦ ﻓﮑﺮ � ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﺮای ﻓهﻢ ﮐﺮدن ﺟﻨﮓ ﺗﻼش ﮐﻨ ﮐﻨﻢ ﮐ ﻪ ﻣﺎ � ﻢ. ﻓﮑﺮ � ﻢ اﯾﻦ روﻧﺪ را اداﻣﻪ دﻫ � ﻧﺎﭼﺎر ف ت ﺎﻓن � ﻢ، ﭼﻮن بﺎ در � ﮐﻨﻢ ﻧﺎﭼﺎر � ﺴﺎن � ت از ﺧﻮد ا ﺎﻓی � ﻣﻔهﻮم ﺟﻨﮓ، بﻪ درک و در ﻢ � رﺳ – از ﺗﻮ ی اﻧﺎی ﺴﺎن � ﻣﺎ ا ﻫﺎ ﺑﺮای ﺳﺎزﻣﺎن ﮐﺮدن ﺧﻮدﻣﺎن، و ﺳﺎﻣﺎن دادن بﻪ � د ﺖ � اﺣﺴﺎﺳﺎت و اﻓکﺎرﻣﺎن و ﻗﺎبﻠ ﻣﺎن ﻫﻢ ﺑﺮای ﺳﺘﻢ کﺎری و ﻫﻢ ﺑﺮای � ﮑﻮکﺎری. ﻣﺎ � ﻧ � ﻢ، ﭼﻮن � ت دار ﻢ ﭼﻮن اﻟﺰاﻣﺎی � ﺟﻨﮕ ﻢ از آن � ﺧﻮاﻫ ﭼﻪ ﺑﺮای ﺧﻮدﻣﺎن ﻋ � ت م � ﺰ و ﻣﺤ �� ﺎ ﭼﻮن ﺗﺼﻮر � ، ﻢ � ﻢ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖﮐﻨ �� ﺷﻤ � � ﻢ ﮐﻪ � ﮐﻨ � . ﻢ � ﮕﺮی ﺑﻨﺎ ﮐﻨ � ﺎﻫﺎی د � ﻢ دﻧ � ﺗﻮاﻧ ﻢ ﭼ � ﺟﻨﮕ ﻮن � ﻢ. اﻣﺎ درﻫﻢ � ﺗﻮاﻧ ﻨﻪ �� دﯾ � گ � ﺪ � ﺗن ی ﺟﻨﮓ و ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ در ف بﺎﺷﺪ ت ﺎﻓن � ﺣﺎل ﺧﺎﺗﻤﻪ – ﺪا ﮐﻨﺪ � ﺪ ﺧﺎﺗﻤﻪ ﭘ � ﺪ بﺎ � ﺎ ﺷﺎ � – ﻧ ﻪ بﻪ اﯾﻦ ی ﮐﺮ � ﻞ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﺗﻐﯿ � دﻟ دە ﻞ ﮐﻪ ﻓ � ﻪ بﻪ اﯾﻦ دﻟ � ﻢ، بﻠ � ا ﻨﺎوری ﺖ � ﺪ، اﻫﻤ � ﺟﺪ � ﺤﺎت ﻫﺮاﺳﻨﺎ � ﺴﻠ � ی ﮐﺮدە : بﺎ ابﺪاع � ﺗﻐﯿ � ب ﺎی �