Zendan Dar Iran

228  زندان در ایران، جایی که نه خدا هست نه قانون ها بپردازم، ‌ کرده و با به کاربردن الفاظی که اینجانب شرم دارم در این نامه به ذکر آن ت که مطابق خواسته وی اقرار به ارتباط با آمریکا و خیانت �� خواس ‌ از من به اصرار می به کشورم کنم. یدگی به پرونده �� طرف نبوده صلاحیت رس ‌ ن دادگاه نه تنها بی �� ت محترم ای �� ریاس می و قائل به اخلاق و عدالت و مهرورزی، � ب را ندارد، بلکه در یک نظام اس �� اینجان ت قضایی �� ای را برای تصدی پس ‌ ای اخلاقی، قطعا صلاحیت هر قاضی �� ه ‌ این ویژگی کند. مگر دعوی و اتهام ‌ تگی نشستن بر این مسند را از او سلب می �� زایل کرده شایس کند؟ ‌ ت که اینگونه بر من پرخاش و توهین و تهدید می �� خصی و متوجه اوس �� من ش ای که به متهم بدون هیچ دلیل موجهی توهین و تحقیر و پرخاش نماید دیگر ‌ قاضی طرف نیست و طبق قانون هم صلاحیت رسیدگی به پرونده را ندارد. ‌ بی س العمل طبیعی یک زندانی که به حرمت و حقوق اولیه �� ذا اکنون به عنوان عک �� ل کنم که بعد از این حاضر نیستم در این دادگاه ‌ انی او توهین شده است اعلام می �� انس کوت �� ه از خود دفاعی بکنم و اگر هم اجبارا مرا به دادگاه ببرند قطعا س �� ور یافت �� حض ه از قبل برای من تجویز �� ان با فراغ بال به آنچه ک �� رده دفاعی نخواهم کرد تا ایش �� ک تر کردن ‌ وع موجب طولانی �� ت این موض �� د حکم دهد؛ هر چند که ممکن اس �� ان ‌ کرده ازات فرد پیش از �� ه خود نوعی مج �� ود (ک �� یدگی به پرونده من ش �� عمدی زمان رس یاری از مواد قانونی (از جمله �� ت) و نیز همچنان که در این مدت به بس �� محاکمه اس ت پس از �� ت و یا عدم تمدید قرار بازداش �� راض من به قرار بازداش �� یدگی به اعت �� رس گذشت یک ماه و یا حق ملاقات با وکیل) عمل نشده و تا امروز اجازه ملاقات با وکیل خواهند در دادگاه ‌ ه وکلای محترم چگونه می �� ت ک �� اند (و معلوم نیس ‌ را به بنده نداده ود باز هم بر من �� خواهی من موجب ش ‌ ت این نامه تظلم �� از من دفاع کنند) ممکن اس گیری کنند. بنابراین، از محضر آن مقام محترم تقاضا دارم ‌ تر سخت �� غضب کرده بیش به این حداقل انتظار من که جزء حقوق اولیه یک زندانی است توجه کرده با واگذاری ای دیگر شرایط را برای برگزاری یک دادگاه موجه و ‌ امر رسیدگی به پرونده به شعبه طرف و با رعایت اصول اخلاقی و حقوق شهروندی فراهم فرمایند. ‌ بی امید کوکبی ۱۳۹۰/۹/۲ ۳۵۰ زندان اوین بند