کامورا، که چندی پیش در جشنوارهی ونیز نمایش داده شد، مستندی جذاب است که به شکلگیری دارودستههای تبهکار در ناپل میپردازد. نمایش این فیلم با انتشار رمان جدید روبرتو ساویانو همزمان شده است. دوازده سال قبل، ساویانو با چاپ اثر افشاگرانهای با عنوان گومورا توجه جهانیان را به شبکهی تبهکاریِ سازمانیافته در ناپل جلب کرد و از آن پس به زندگی در خفا و تحت حفاظت پلیس ادامه داده است. آنچه میخوانید نقدی بر کامورا و گفتوگوی جدیدی با ساویانو است.
برجام و بازگشایی دروازههای تجارت میان ایران و کشورهای خارجی به سود کیست؟ ایران، کشورهای خارجی یا هر دو طرف؟ نویسنده میکوشد با استناد به الگوها و دادههای معتبر اقتصادی به این پرسشِ مهم پاسخ دهد.
گروهی از فمینیستهای جهان سوم دولتهای جدید خود را با پدرسالاری سنتی در تقابل دیدهاند و گروهی قایل به همزیستی مسالمتآمیز این دو هستند اما هر دو گروه موافقند که نه باید از دولت به عنوان ابزاری در دست سلطهجویی مذکر صرف نظر کرد، و نه میتوان با آغوش باز با آن همکاری کرد.