فمینیسم و دولت

101 بودجه ی دولتی آری، دخالت نه! تجربه ی جنبش ضد خشونت خانگ ی در ترکیه را ندارد. نحوه ی برخورد اداری کارکنان دولت با زنان پناهنده، محدودیت هایی که برای آنان ایجاد می کند و عدم رازداری شان، در ساختار فعلی دولتی مشکلاتی وخیم و لاعلاج اند. بنابراین، دولت برای اینکه به مسئولیت هایش در قبال زنان خشونت دیده به درستی عمل کند، باید با کمترین دخالت، بودجه ای در اختیار نهادهای مدنی بگذارد تا خود به تربیت ک ارکنانی مناسب بپردازند و خانه های امنِ خود را بر پا کنند؛ خانه هایی که شرایط برابری و بهبود را برای زنان فراهم می کنند. بودجه ی دولتی آری، دخالت دولتی خیر فمینیست ها و فعالان خانه های امن در ترکیه با تضادی آشنا روبه رو هستند: از یک طرف، می خواهند دولتهزینه و حمایتلازم برای گرداندن فعالیت هایشان را فراهم کند و از سوی دیگر، می خواهند در کارشان دخالت نکند و بگذارد این خانه ها را بر اساس اصول فمینیستی اداره کنند. این فعالان می گویند که حتی اگر دولت، خود هم به اداره ی خانه های امن ادام ه دهد، باز باید این خانه ها را بر اساس اصول فمینیستی بگرداند تا واقعاً به بهبود زنان پناهنده کمک شود: درواقع، آنها می گویند که این جامعه ی مدنی و فمینیست ها هستند که باید بر نحوه ی اداره ی این نهادهای دولتی نظارت داشته باشند و نه برعکس. گرچه فمینیست های تر کیه از این آرمان دور هستند، باز هم در همین راه مبارزه می کنند و می خواهند بر سر اصول و سیاست های خود بایستند.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2