دانشکده 24 هلگا هارنس ، فمینیست آلمان ینروژی که وضع اصطلاح «فم ینیسم دولتی» را به او نسبت م یدهند، چنین تعریفش میکند: مجموعه ی متنوعی از س یاست گذاریهای عمومی و مقررات سازمانی که هم برا ی حل مسائل کل ی اجتماعی و اقتصاد ی طراحی شده اند و هم برا ی برآورده کردن خواسته های زنان. هارنس فم ینیسم دولتی را نوعی «تعامل م یان تحرکات از پا یین و پذیرش از بالا» می داند. محققان نورد یک دیگر این فمینیسمِ «از بالا» را وقت ی قابل تحقق میدانند که زنانی که پیگیر خواستههای فمینیستی هستند، برا ی سِمَتهای حکومتی انتخاب یا منتصب شده باشند. در ابتدا ن یز چیزی که در این محیط مساعد زم ینهی تحقق فم ینیسم دولتی را فراهم کرد، حضور منفرد زنان فم ینیست در مناصب مختلف حکومت ی و همکاری همدلانه شان با جنبش های فمینیستی در کشورها ی نوردیک و کشورهای اسکاند یناوی بود. البته جالب است به ا ین نکته هم اشاره کن یم که در همان دهه ی ،۱۹۸۰ اصطلاح «فم ینیسم دولتی» به نحو تحق یرآمیزی هم به کار میرفت : درواقع محققان آلمان ی از این اصطلاح برا ی اشاره به وضع یت پیگیری مطالبات فم ینیستی در کشورها ی اقمار شورو ی استفاده م یکردند؛ جایی که دولت ها خودشان گروه هایی تأسیس کرده بودند که به طور رسمی قرار بود وضع یت زنان را بهبود دهند ول ی در عمل، در جهت مهار فعال یتهای زنان کار میکردند. مرحلهی دوم: تمرکز بر «فموکرات»ها و نهادها ی سیاست گذاری زنان در اوایل دههی ۱۹۹۰ بود که محققان استرال یایی مفهوم د یگری را طرح کردند و بحث فم ینیسم دولتی را تا مرحله ی دیگری پیش بردند: ا ین محققان اصطلاح
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2