41 دین در ایران؛ امروزوآینده گــذارد، یعنــی نگرنــده، نگرنــده بــه آینــده. نگرانــی، موضــوع روش را پیــش می کنــدن از دنیــا یعنــی موضــوع چگونــه زیســتن رو بــه واقعــه را. یــک پاســخ، دل گویــد: پــس دل زننــده اســت. از ایــن نظــر، مؤمــن می هم اســتچــون واقعــه به خـوردن سـامان آن، مـا خـود تبـاه نشـویم. ایـن درک از هم برکنیـم ازدنیـا تـا بـا به بــازد وجــای خــود را بــه زیســتن درحضــور «طریقــت» (روش) بعــداً رنــگ می خیـزد دهـد. اززیسـتن درحضـور، شـریعت برمی جـای زیسـتن در انتظـارمی به های شـرع اسـت. دیگـر انتظـار کـهکارشکارگـزاری امـوردنیـوی طبـق دسـتور جــای آن، تنعــم مشــروع مطــرح اســت. در کشــانه مطــرح نیســت؛ به ریاضت ی یجنبشی، دوره رسد. دوره یجنبشیدینبه پایانمی اسلام، با امویاندوره بودن آنچـه ی راسـت آغازینـی اسـتکـه چَندوچونـش ناروشـن اسـت ودربـاره یافتن نقل شده ودرسنت اسلامی پذیرفته، شک جدی وجود دارد. با پایان شـود. از ایـن پـس، دیگـرقـرار نیسـت قـدرت ی جنبشـی، شـرع برقـرارمی دوره مستقرشده به واقعه برخورَد، بلکه باید حضوردائم داشته باشد. شریعت، نخسـتینی گرایـی تبییـن عبادی-حقوقـی ایـن حضـوردائـم اسـت. امـا ازواقعه مانــد، آثــاری ) می Messianist ی مســیحاباور ( وهــوای یــک فرقــه کــه بــه حال صورتـیکـه ازدیـد شـریعت، بددینـی و الحـاد اسـت باقـی مانـده اسـت: هـم به ی یابـد وشـیعه گری هـم قـرارمی بـاوری شـیعی. شـیعه صـورت مهدی وهـم به ســازد: مهــدی غایــب اســت امــا مدار، ترکیبــی از غیــاب وحضــور می شــریعت ی خضــرا یــا درســرزمین عرفــات یــا درجاهایــی چــون حاضــر اســت درجزیــره میــرد چــون دینشــان جمکــران. در بــاور سُــنیان، حــس واقعــه درمجمــوع می ی جعفــری هــم ی قــدرت مســتقر اســت، یعنــی «قــرار» دارد. شــیعه ضمیمــه شـود. هردوشـاخه درشـکل اسـتاندارد تاریخی ی مسـتقرمی سـرانجام شـیعه یجنبشی آغازین، های بوروکراتیکهستند اما درآنها ازدوره خودشان دین
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2