ی اسلام در ایران آینده 48 جــا موضــوع شــود. در همه ازســوی دیگــر، ایــن بحــث منحصــر بــه ایــران نمی هـای داران از موضوع ارزیابـی از میـزان نفـوذ دیـن وگرایـش منحنـی شـماردیـن شود،گاه آرام. در ایران هم در ثابت بحث و تحقیق است. گاه بحث داغ می های اخیرگرم شـده اسـت وروشـن اسـتکه وجود یکحکومت دینی سـال کنـد. وضعیـت ایـران را ویـژه می مانـد، چـه بخواهیـم چـه پنـدار مـن راهنمـا: دیـن می یکلـی و به ابتـدا یـک نکتـه نخواهیـم. تـا زمانـیکـه انسـان از انسـان بترسـد؛ تـا زمانـیکـه نیازهـای اساسـی قـولکارل ها بـرآورده نشـوند؛ تـا زمانـیکـه درجهانـی، به زیسـتی وروانـی انسـان پناهــی وسرگشــتگیکنیــم؛ تــا زمانــی روح» احســاس تــرس و بی مارکــس، «بــی کـهکمـک بخواهیـم و بـه مـاکمـک نکننـد؛ تـا زمانـیکـه بـرمـا سـتم رَوَد وفریـاد دادخواهـی مـا بـه جایـی نرسـد. گفت رود. نیچهمی بینیشدهکهدین ازمیانمی یمدرنهمواره پیش دردوره های مختلفـی احیـا خـدا مـرده اسـت امـا دیدیـمکـه از نـوآفریـده شـد؛ بـه شـکل شـده از اینجـا وآنجـا بازسـازی آوری ی جمع شـد؛ اختـراع شـد؛ ازمصالـحکهنـه کـرد جهـان جادوزدایـی شـده امـا سـربرآوردن جـادوو شـد. ماکـسوبـرگمـان می های جدیـد بینیـم. خطـرشـکل های مختلفـی دیدیـم ومی اسـطوره را بـه شـکل درآمیختگـی قـدرتسیاسـی بـا اسـطوره را ارنسـتکاسـیرردیـده بـود. بـه نظـر هـای توحیـدی، تـا حـدی ازجـادوفاصلـه دین ویـژه هـای بـزرگ، به رسـد دین می شـود،گرایشـی بـه جادوگـری در آنهـا گرفتـه باشـند امـا تـا وضعیـت بحرانـی می زدگـی هسـتند. هـا هـم هنـوزمسـتعدجن آیـد. روان پدیـد می هــای مــا رخــت بربســته باشــد و اکنــون در کنــم جــادو از ذهن مــن گمــان نمی ورزی وطــرح ســامان مطلــوب سیاســی، از اســطوره دســت شســته سیاســت های مختلــف آن: باشــیم. یــک شــاخص، کیــش ولایــت اســت در شــکل
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2