ی اسلام در ایران آینده 50 بینیــمکــه رونــدی معکــوس را می ۱۳۴۰ ی چشــمگیرترشــد امــا در اوایــل دهــه مذهــبجــدی بــه ۱۳۵۰ ی دیرپــا نیســت. در اواخــر ایــن دهــه ودر آغــازدهــه شـود. اینها برداشـت من اسـت رسـد اما اندکی بعد، وضع عوضمی نظر نمی ای در ایـن بـاب نداریـم. ام. پژوهـشکمّـی جـدّی و اصـرارنـدارمکـه درسـتدیـده ) اسـت. بـر ایـن discourse analysis تنهـا امکانـیکـه داریـم «تحلیـلگفتمـان» ( ها را بسنجیم. شده را بررسیکنیم وگرایش روال، باید آثارضبط هـای آمـاری جـدی در اختیـار نداریـم هش ای از پژو همیـن امـروزهـم مجموعـه نیــاز نیســتیم. بســیار مهــم هایکیفــی بی و اگــر هــم داشــته باشــیم، از بررســی هایمان را مشـخصکنیـم. بـه نظـر های خـود شـاخص اسـتکـه بـرای بررسـی های مستقیم یا گریزی، برخیگفته باوری یا دین رسد شاخصمیزان دین می های ای به شـبکه ی ویژه ی دین باشـد. با چنین تصوری، علاقه رفتارها درباره کنــم، ضمــن اینکــه بــه اجتماعــی وجــود دارد. مــن بــا ایــن علاقــه همراهــی نمی گیرم. توجه نیستم وفضای آنجا را درنظرمی گذارد، بی آنچه دراینترنتمی ی ایــران را درمجمــوع مــن ضمــن نگرانــی ازجادوزدگــی، سکولارشــدن جامعــه دانـم. امـا معیـار کننده می چشـمگیروبـا معیارهـایخـودم مثبـتوخوشـحال ی اعمـال ی دیـن وخبرهـا دربـاره مـن میـزان پرخـاش بـه دیـن وزعمـای مؤسسـه هــا ها، خوانده داری نیســت. مبنــای فکــرم تحلیــلگفتمــان رســانه منافــی دیــن ها، دقــت بــرگفتــار روزمــره و نظایــر اینهاســت. جــای آن نیســتکــه وشــنیده ایدرپیوندبامفهوم کنم: نکته جزئیاتراشرحدهم؛ به یکنکته بسنده می گیــرد؛ «قانــون». در برابــردیــن، الحــاد و بــه زبــان مــدرن «آتئیســم»، قــرار نمی ترین نشــیند یــککلمــه اســت: قانــون! قانــون، ســکولار آنچــه در برابــر آن می ســتیزترین مفهومــی اســتکــه مــا در عصــر جدیــد خــود بــا آن آشــنا و ولایت هــای ی پایانــی حکومــت پهلــوی و روزنامه هــای دوره ایم. مــن روزنامه شــده
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2