78 چگونه می توان یککشور را دزدید؟ شروع سهمخواهی و ال اخت فنظر در آن مقطع بیشترین حجم سبککردن بار مالی دولت و کسب درآمد از آن بر عهدهی سازمان صنایع ملی بود، سازمانی که ۴7۲۰ مؤسسه و شرکت را پس از دولتیشدن در زیرمجموعهی خود داشت. تعداد ۲۱۰ واحد مشمول بند «ب» و ۲5۰ واحد مشمول بند «ج» و تنها ۱۲ واحد مشمول بند «الف» قانون حفاظت از صنایع میشد که در سال ۱358 به تصویب ال شورای انق ب رسیده بود. ازاینرو، 53 درصد از شرکتهای ملیشده به استناد بند «ج» و ۴۴ درصد براساس بند «ب» در اختیار و مدیریت سازمان صنایع ملی قرار داشت. ترکیب و گسترهی تولید این واحدها نیز قابلتوجه است. خودرو، برق و لوازمخانگی، نساجی و پوشاک، شیمیایی، ساختمان و سیمان، فلزی و ماشینسازی، معدنی، دارویی، غذایی وگروه صنایع بهشهر. 48 جعفر مرعشی که بهمدت سه سال، از آذر ۱369 ت ا دی ،۱37۲ مدیرعامل این سازمان بود تأکید میکند: سازمان عهدهدار وظیفهی خصوصیسازی شده بود. آن زمان هنوز سازمان خصوصیسازی شکل نگرفته بود. ال ا عنوان اص خصوصیسازی هم مطرح نبود. نامش را واگذاری شرکتهای دولتی گذاشته بودند. در دولت اول آقای هاشمی، موضوع واگذاری شرکتهای دولتی مطرح بود. ولی در یک سال اول ( ۱368 ت ا )۱369 مدیرعامل وقت سازمان بهنوعی حرکت و عمل کرده بود که وزارتخانه این حرکت ر ا به عنوان تحرکی جدی در مسیر واگذاری تأیید نمیکرد. آن موقع وزارت صنایع سبک و سنگین داشتیم. درنتیجه، آقای مهندس نعمتزادهکه آن زمان وزیر صنایع سبک بود به من گفت میخواهیم آنجا تحرک بیشتری ایجاد شود. وقتی من مدیرعامل آنجا شدم، احساس کردم که واگذاری کار نو و تازهای است و فضای جامعه بهاندازهی کافی با موضوع آشنا نیست و ال ا برای این مطلب بهانداز اص هی کافی مقررات نداریم. حتی ادبیات این مطلب هم در ایران تازه در حال شکلگیری بود. حس کردیم که نمیتوانیم زندگی را متوقف کنیم و باید دو حرکت موازی را دنبال کنیم. ازیکطرف، باید کار را شروع میکردیم و ناگزیر بودیم با یک منطق سنجیده براساس سعی و خطای اصولی عمل کنیم. این سعی و خطای اصولی یعنی تا آنجایی که می توانیم، سنجشگرایانه 48 . میکائیل عظیمی ( )۱39۴ . روایت سازمانیکه بود تهران: نشر کویر، صص .8۴ -83
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2