نامه‌های زندان

193 نسرین ستوده ریاستمحترمدانشگاه...... اعضایمحترم...... ها و آقایان ‌ خانم ی مرا از ایران پذیرا باشید. همچنین احترام فراوان ‌ های صمیمانه ‌ درود نمایم و سپاس فراوان خود را تقدیم ‌ خود را تقدیم جایگاه علم و خرد می نمایمکه افتخار ‌ ی اتاوا می ‌ رئیس محترم و مسئولانگرامیِ دانشگاه پرآوازه هایایراندرس ‌ دانید من نیز در یکی از دانشگاه ‌ اند. می ‌ بزرگیرا نصیبمکرده ام، به ‌ ایکه من در آن تحصیل نموده ‌ یحقوق، دانشکده ‌ ام. دانشکده ‌ خوانده ایو تسلطحقوقیدانشجویانشبسیار اهمیت ‌ آموزشاصول اخلاقحرفه ی ‌ داد. اما بیش از هر چیز دوست دارم به شما بگویم چطور شد رشته ‌ می ی حقوق بشر ‌ حقوق را انتخابکردم، و چطور شد به فعالیت در زمینه پرداختم؟ ام را انتخابکنم، ‌ ی تحصیلی ‌ زمانیکه جوان بودم و قرار بود رشته یحقیقتوعدالت. به این نتیجه رسیده بودم ‌ گرا بودم و تشنه ‌ سختآرمان ی حقوق بیابم. اکنونکه به آن روزها فکر ‌ توانم این دو را در رشته ‌ که می آورم برای به دست آوردن حقیقتحاضر بودم دست به ‌ کنم، به یاد می ‌ می ها دریافتمکل حقیقت نزد ‌ ی انسان ‌ اندک مثل همه ‌ هر خطری بزنم. اندک

RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2