مقدمه 9 بایگانی شده و متوقفشده 3 در نظر گرفته میشود پرداختهام. فصل چهارم را به بررسی وضعیت ناپدیدشدگان در ایران اختصاص دادهام . در بخش اول دالیل کم بودن گزارش های مربوط به ناپدیدسازی سازمان یافته و گسترده در دوران المی ایران جمهوری اس را بررسی کردهام. در بخش دوم با استناد به مطالب ارائه شده در فصل های قبل دالیل پذیرش پروندههای زهرا، محمدرضا و محسن بهکیش و مهرداد پناهی از طرف «گروه کاری» بررسی شده است. پیش از آنکه وارد بحث شوم الزم است به موضوع مهمی که به گمان من سبب سوء تفاهم های جدی شده است اشاره کنم. مکانیزم های مختلف عدالت انتقالی و نهادهای ناظر بر رعایت حقوق بشر از یک روش و معیار واحد استفاده نمی کنند. قاضی تریبونال ی وگس ی الو با اشاره به تفاوت های موجود بین قضاوتهای این تریبونال و آنچه در گزارش کمیسیون حقیقت بوسنی میآید آنرا مشکل آفرین و سبب گمراه شدن افراد و باال بردن انتظارات از دادگاه میداند . او میگوید کمیسیون حقیقت در تحقیقات، نتیجهگیریها و قضاوتهای خود از معیارهای متفاوتی نسبت به یک دادگاه پیروی میکند و همین موضوع سبب میشود که در برخی موارد بین تصمیمات تریبونال و کمیسیون اخت ی الفات جد مشاهده شود. او به این نکته اشاره میکند که کمیسیون حقیقت به مسئله مسئولیت سیاسی و اخ ی الق پرداخته در حالی که تریبونال در مورد مسئولیت حقوقی افراد قضاوت میکند. ممکن است فردی از نظر کمیسیون حقیقت مرتکب جنایت علیه بشریت شده باشد، اما دادگاه این فرد را به دلیل عدم وجود مدارک کافی تبرئه کند. یکی از نکات مهمی که از چشم برخی از فعالین و محققان پوشیده میماند همین نکته ظریف است که «گروه کاری» و حتی «کمیته» دادگاه نیستند و طبیعی است که در نتیجهگیریها و قضاوتهای خود از معیارهای متفاوتی نسبت به دادگاه پیروی کنند. 3 به ت رتیب ترجمه clarified ، archived و discontinued
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2