تبارشناسی جنایت «ناپدیدسازی قهری » 33 ناپدید سازی در گزارش های عفو بینالملل هر چند از اواسط دهه )1960( 1340 دولت های تحت حمایت آمریکا در برزیل و گواتماال به شکلی سازمانیافته اقدام به ناپدیدسازی مخالفان کردند و این جنایت در گواتماال بسیار گسترده بود. (Brody and González. 1997, 365) اما در گزارش های سالیانه عفو بین الملل از 1341 تا 1962( 1351 تا )1972 هیچ اشاره ی مستقیمی به این مسئله در گواتماال و برزیل نشده است. در همین دوره تنها 5 بار به مسئله نا پدیدسازی در این گزارش ها اشاره شده است. این سازمان در گزارش )1972( 1351 ضمن یادآوری محدود بودن امکانات عفو بینالملل برای گسترش فعالیت خود به کشورهای دیگر آمریکای جنوبی و مرکزی فراتر از پاراگوئه، برزیل، کوبا و مکزیک متذکر میشود که طی مکاتباتی با نهادهای مختلف از جمله کمیسیون حقوق بشر کشورهای قاره آمریکا نگرانی خود را از دریافت گزارشاتی در مورد ناپدی دسازی در کشورهایی که عفو بینالملل فعالیتی ندارد ابراز داشته است. این وضعیت در )1973( 1352 تغییر می کند. در گزارشی که در شهریور 1352 ( سپتامبر )1973 منتشر شده است ناپدیدسازی در گواتماال، اوگاندا، بروندی و بولیوی گزارش شده است. بالفاصله پس از کودتای خونین پینوشه در شیلی در 20 شهریور 1352 11( سپتامبر )1973 نظامیان به بازداشت گسترده و سپس ناپدید سازی مخالفان سیاسی و شکل -1 ناپدید سازی در گزارش های سالیانه عفو بین الملل از 1961 تا .2017
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2