تبارشناسی جنایت «ناپدیدسازی قهری » 35 آنان به گروه های محلی، ملی و بینالمللی حامی حقوق بشر و نهادهای نظارتی از جمله به دلیل سرکوب و فقدان آموزش و عدم آگاهی فعاالن سیاسی و حقوق بشر از جمله دالیل این وضعیت هستند. من در فصل چهارم با بررسی این مسئله در ایران بیشتر به این مسئله خواهم پرداخت. از همین رو ست که با گسترش جغرافیایی نهادهای حقوق بشری و گسترش کمی و کیفی جنبش های حقوق بشری محلی، ملی و بین المللی و افزایش قابل توجه امکانات آنها، افزایش آگاهی فعاالن سیاسی و بستگان قربانیان از مبانی حقوق بشر و افزایش امکانات نهادهای نظارتی سازمان ملل و به ویژه انقالب تکنولوژیک در ارتباطات، که در دهه هشتاد آغاز و در دهه های بعد تمام ابعاد زندگی ما را متاثر کرد 24 امکان آموزش و تماس با بستگان قربانیان و گروه های محلی افزایش یافته و به همین دلیل گزارش دهی در مورد ناپدیدشدهگی به تدریج شکل موثرتری به خود می گیرد. گزارش دهی در مورد ناپدیدسازی از طرف نهادهای نظارتی «گروه کاری» در مورد ناپدید سازی قهری و غیرداوطلبانه که در 10 اسفند 29( 1358 فوریه )1980 تاسیس شد مرتبا گزارش سالیانه خود را منتشر کرده است. این گزارشها شامل الف) طرح مسائل مربوط به روش کار «گروه کاری»؛ ب) توضیحات عمومی در مورد ناپدید سازی مانند تفسیر مواد «اع میه» ال و تعریف این جنایت ، پ) وضعیت ناپدید سازی در کشورهای مختلف و شرح مکاتبات و اقدامات گروه در این رابطه از جمله بازدید از کشورهای مورد نظر و ت) نتیجهگیریها و توصیهها میباشد. پنج کشور آمریکای جنوبی و مرکزی (کاستاریکا، اکوادور، مکزیک، پرو و ونزوئال)، اسرائیل در خاورمیانه و 21 کشور اروپایی و آمریکای شمالی. 24 من برای اولین بار در 1365 یک دیسک فشرده کامپیوتری را که اطالعاتی در مورد وضعیت زندان ها و زندانیان در آن گنجانده شده بود از طریق یکی از آشنایا نم به خارج از کشور فرستادم.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2