116 های تن توسنی کعبه تويی،صنم تويی، دير تويی،حرم تويی دلبرمحترمتويی،عاشقبينوا منم سویمن بيا رباگفتبه شاهدشوخ دل رسته زکِبر و از ريا، مظهر کبريا منم طاهرهخاکپایتو، مست میِ لقایتو منتظرعطایتو،معترفخطا منم ویژه در ادبیاتگذشته و پیشازعصر مدرن تواندر ادبیاتایران، به آیا می ای تعریف وولف دست یافت؟ جمله ای زنانه به و حرکت مدرنیسم، به جمله یمردانه باشد؟ یسنگینوخودنمایانه پذیر که در برابرجمله سبکو انعطاف کند. ای مردانه خلاصه می هم جمله وولففرادهشادبی را در یکجمله و آن ی زنانه، نه ساختار صوری آن، بلکه بیشتر معنا و در برابر آن و در طرح جمله محتوای آن را مدنظر دارد: ایستادگی در برابر ساختار مردسالارکه نظم خود را سخندیگر، این به 10 بر مناسباتاجتماعی ازجمله بر زبان تحمیلکرده است. توان آن را برایندی ای استکه می ی آن آگاهی یا سوژگی تازه جمله دربردارنده ای پایسلسله از مناسبات اجتماعی و اقتصادی در جهان مدرن دانستکه هم لحاظ نظری، در طیفی ی زنان شکلگرفته و به خواهانه های رهایی از کنش ای های فمینیستی تعریفو تبیینگردیده است. این سوژگی،گونه از گفتمان آ گاهی دیگر بر تنانگی زنانه استکه نه با حسی از نبود یا فقدان نرینگی (از ی بوسان و نگاه فروید)، بلکه با وقوفی بر یک بود یا بر یک پرینگی (دو لبه در نفی تهینگی، )Luce Irigaray ی آلتزنانه از نگاه لوسایریگاره ( خودبسنده شناسد. جمله یا نویسشمادین همچون بازتابی از اینسوژگی، خود را بازمی 10 Sara Mills, (1995) Feminist Stylistics. Routledge, p. 35.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2