آینده‌ی اسلام در ایران

141 گرا، فردگرا، اجتماعی ‌ دین تام گویان آن، چنــدان بــه ‌ گســترکنونــی، پیــام ســخن ‌ بنیادگرایــی ویرانگــر و دامن رســد. ‌ گــوش نمی خصــوص نســل جــوان کــه اکثریــت ‌ جایــگاه مذهــب در ایــران کنونــی به هــای ‌ دهنــد، دچــار چــه تغییراتــی در حوزه ‌ جمعیــتکشــور را تشــکیل می مختلــف، نســبت بــه مثــً پنجــاه ســال پیــش شــده اســت؟ واقعیــت ایــن اســتکــه تحقیقــات میدانــی مــورد اعتمــادی دردســت نیســت ویــژه جوانــان پــس از انقــ ب را ‌ ی ایــران و به ‌ هــای مذهبــی جامعــه ‌ کــهگرایش شــناختی و ‌ هــای جامعه ‌ درســتی نشــان دهــد. بــا ایــن حــال، برخــی پژوهش ‌ به دهـدکـه درسـطح جامعـه ‌ های شـهودی و تجربـی نشـان می ‌ بیشـترمشـاهده ی متوسـط،گرایـش ‌ طـورخـاصدرسـطح نسـل جـوان وشـهری وطبقـه ‌ و به ی ‌ خورده ‌ یشکست ‌ ویژه ازگرایشنسلیکه تجربه ‌ مذهبیکاهشداشته وبه ی اخیـررا تجربـهکـرده ‌ جمهـوری اسـ می وولایـی حاکـم دربیـش ازچهـاردهـه گــرا وحکومتــی در قالــب «حکومــت اســ می» ‌ اســت، نســبت بــه اســ م تام شــدتکاســته شــده اســت. ‌ به ســخت بــر ایــن بــاورمکــه اگــر امــروز قانــون اساســی جمهــوری اســ می بــه رأی درصــد ۲۰ تــا ۱۵ تریــن حالــت، بیــش از ‌ بینانه ‌ مــردم گذاشــته شــود، در خوش معنـایعبـورحـدودهشـتاد میلیـون ‌ حامـی نخواهـدداشـت. ایـن البتـه لزومـاً به طـورخـاص از اسـ م نیسـت. آنچـه قطعـی اسـت ‌ شـهروند ایرانـی ازدیـن و به اصطلاح رایج انقلابی ‌ گرا و به ‌ ی دین تام ‌ مثابه ‌ این اسـتکه دیگر نه اسـ م به فهمیدیم، حامیانی ‌ ایکه نسل ما در پیش از انقلاب می ‌ گونه ‌ ساز، به ‌ و نظام طورخاص، روحانیون وعلمای دین متمرکزدر ‌ جدی وگسترده دارد و نه به هـای دینـی، ازمرجعیـت اثرگـذار پیشـین برخوردارنـد. ‌ نهـاد حوزه

RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2