58 چگونه می توان یککشور را دزدید؟ در استادیوم دوازده هزارنفری آزادی کارگران جمع شدند، یا شاید تعبیر درستترش این باشد که جمعشان کردند. آنجا از آقای موسوی اردبیلی برای سخنرانی دعوت کردند، با این هدفکه اینها میخواهند دوباره واحدهای دولتی را به بخش خصوصی بدهند و بخش خصوصی را دوباره احیا کنند، درحالیکه این اتفاق ازطرف دولت سیاستگذاری نشده بود و ما با ابتکار وزارت صنایع این کار را بهصورت مطالعاتی و تجربی شروع کردیم. رئیسجمهور وقت در ارتباط ب ا مسئلهی سازمان صنایع ملی در سال ،۱36۱ ب ا بررسیهاییکه صورتگرفته بود، دستور داد که قانون حفاظت و توسعهی صنایع ایران متوقف شود. براساس این قانون و ازطریق بند «ج»، واحدهاییکه به بانکها بدهی داشتند، مرتبا تحت پوشش قرار میدادند و آنها را مصادره میکردند. این موضوع باعث نگرانیهایی شده بود. البته در اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران، که در اختیار جمعیت مؤتلفه بود، گزارشهایی دراینباره به رئیسجمهور ارائه میشد تا نظرات ال کارشناسانهی زم در اختیار او قرار گیرد، با این هدف که با اجرای این قانون مخالفتکند و مانع ادامهی آن شود. درواقع، همان تهماندهی بخش خصوصی بسیار ال ضعیف پس از انق ب نیز با اجرای این قانون روزبهروز ضعیفتر میشد و ایشان با اع الم مخالفت خود با عملکرد این قانون مانع اجرای آن ال ا دربارهی بند «ب» شدند. یا مث تکمیلی هم همینطور بود؛ یعنی به آن 53 نفر ابتدایی که اموال و کارخانههایشان مصادره شده بود مرتب افراد جدیدی اضافه می شدند. اینکارها ازطریق مصوبهی هیئت پنجنفرهایکه در خود قانون حفاظت و توسعهی صنایع ایران پیشبینی شده بود صورت میگرفت. در سازمان برنامه نیز، بهشکلی دیگر، مطالعاتی دراینخصوص انجام و گزارشهایی تهیه شد. اما در سازمان صنایع ملی، که عمدهی مؤسسات و شرکتهای ملی و مصادرهای در آن بود، این مطالعه منظم پیگیری میشد. از سال ۱365 تحقیقاتی دربارهی خصوصیسازی شروع شد. جعفر مرعشی آن روزها را بهخوبی به یاد دارد: متوجه شدیم که لهستان با اینکه یک جامعهی کمونیستی است ، شروع کرده است به کوچککردن دولت. آلمان شرقی و غربی نیز همینطور. سازمان صنایع ملی پروفسوری راکه اینکارها را در آلمان انجام داده
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2