درآمدی بر صلح جاودان کانت

27 ی مترجم ‌ دیباچه سبک یاسپرس سوی ‌ بهروشیاسپرستفسیرمتنبا متناست، یعنیبرایشرحمرادکانتدر نماید، و در اغلبموارد عیناً از ‌ هایدیگر او استناد می ‌ ، به نوشتهصلحجاودان ها ‌ شناختینوشته ‌ جا بهمشخصاتکتاب ‌ کند. اماهیچ ‌ قولمستقیممی ‌ آنها نقل کند. آنچه ‌ یصفحات آنها یاد نمی ‌ دهد، و از عنوان منابع و شماره ‌ ارجاع نمی طور سیستماتیک ‌ هایمستقیم استکه یاسپرسبه ‌ قول ‌ جالب است انبوه نقل گیرد. برخلافخودکانت، ‌ آنها را برای شرح آرا و آثار هر فیلسوفی بهکار می ها، همه، ‌ سبک یاسپرس پرهیز ِحداکثری از پانوشت است. بنابراین پانوشت اند. یاسپرس، در پایان نوشتار خود، خوانندگان را به فصل «کانت» ‌ از مترجم رو، برای فهم بهتر متن و درک ‌ دهد. ازاین ‌ ارجاع می فیلسوفان بزرگ از کتاب ،سوی صلح جاودان ‌ به تری از برداشت یاسپرس از دیدگاه کانت در ‌ عمیق بخش «جنگو صلح» این فصل را نیز ترجمهکرده، و پیش از متن ِجستار ــ 34 ام. ‌ ی درآمدی بر آن ــ قرار داده ‌ مثابه ‌ به یابیم. ‌ خوان و شیوا نمی ‌ نثر کارل یاسپرسرا در بسیاریجاها روان، خوش رو،گاهیخشکبه ‌ گیرد و ازاین ‌ او زبانی بیشتر دانشگاهی و آموزشی بهکار می گراید. برایآنکهخواننده را در فهم بهتر مراد ‌ رسد، وگاه به پیچیدگیمی ‌ نظر می ام. در این ‌ افزوده ‌ های ترجمه ‌ هایی به متن ‌ یاسپرسوکانت یاریکنم، پانوشت جای تعریف و تفسیر از جانبخود، بیشتر به متون ‌ ام، به ‌ هاکوشیده ‌ پانوشت اند. ‌ کانت ارجاع دهم، ولو آنکهگاهی ارجاعاتی، طولانی از کار درآمده ام: ‌ ی انگلیسی بخش «کانت» به ویراستاری هانا آرنت برگردانده ‌ من این پاره را از روی ترجمه 34 Jaspers, K. (1968) The Great Philosophers, Vol. I. Edited by Arendt, H. New York: Harcourt, Brace & World Inc, pp. 341-345.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2