8 ی مترجم دیباچه به 1795 ایمانوئل کانت، جستار کوتاه، اما تأثیرگذار خود را در اوت چاپخانه سپرد؛ کمی پس از آنکه مارس همان سال، فردریک ویلیام دوم )، از «جنگائتلافاول»کنارکشیده و پیمان 1797-1786 ِ پادشاهی (دوران هاگذرا هستند و دانستکه این پیمان صلح را امضاکرده بود. ولیکانت می های جنگ به هم بخورد، باز نفع یکی از طرف ی قوا به محض آنکه موازنه به افتد و جنگ از ی اروپا می هوس لشکرکشی در سرودل پادشاهان خودکامه های کانت در چنین موقعیتی فرصت را مغتنم دید تا ایده 3 شود. سر گرفته می یصلحجاودان را به رویکاغذ بیاورد، و به آگاهی عموم برساند. خود درباره -1694( سو،کسانی چون ولتر به این 1713 ویژه، از سال پیش از او ، به ) و فردریک 1716-1646( نیتس )، لایب 1778-1712( )، روسو 1788 ی آن ) به اینموضوع اندیشیده یا درباره 1786-1740 کبیر (دوران پادشاهی 4 نوشته بودند، بدون آنکه در نظر یا عملگشایشیچشمگیر پدید آورده باشند. ویژه، درسانسور نوشتارهای ِ دولتوکلیسا، به دستی استبدادسیاسی و هم روشنگری،گذرگاهعافیترا در ایندورانتنگکرده هاوهوادارانجنبش چهره ی فردریککبیر، برخلاف او که «مستبدی بود. فردریکویلیام دوم، برادرزاده رفت شمار می اندیشی و خصم روشنگری به بود، اهل تعصب و جزم 5 منوّر» گرفت. ویل و بر استادان، اندیشمندان، و رهبرانجنبشروشنگریسختمی یهستی نویسد: «اگر فردریککبیر پا بهعرصه ِ خودمی تاریختمدندورانتدر نقد وقتایمانوئلکانترا نداشته باشیم. نگذارده بود، امکانداشتکه ما هیچ .۸۸ همینکتاب، ص ، کانتصلح جاودان تفسیری بر یاسپرس،ک. 3 4 Koen, M. (2001) Kant: A Biography, Cambridge University Press, p. 383. 5 enlightened despot
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2