جستاری در ناپدیدسازی قهری 52 بالفاصله پس از بازداشت به حقوق قانونی خود از جمله حق حضور در دادگاه دسترسی داشته باشند؛ 2 ) مشخصات کامل و مکان نگاهداری و سرنوشت افرادی که بازداشت می شوند و در تمام دورانی که در بازداشت و زندان باقی می مانند بالفاصله و به طور کامل در محل مناسبی که قابل دسترس باشد نگاهداری شوند و 3 ) ممنوعیت بازداشت و زندانی کردن بدون امکان تماس با دنیای خارج، شانه خالی کرده است. ابهام در معنی سرنوشت یا محل و مکان فرد ناپدیدشده موجب برداشت های متفاوت شده است. هر چند با توجه به تجربه تاریخی موجود می دانیم که بسیاری از افرادی که ناپدید شده اند به دست کسانی که آزادی را از آنها سلب کرده اند بالفاصله یا پس از مدت کوتاهی پس از ناپدیدشدن و غالبا به شکلی فراقضایی کشته شدهاند. اما فرض اولیه در مورد افراد ناپدیدشده، بدون توجه به شرایط ناپدیدشدن، تاریخی که فرد ناپدید شده و زمانی که جستجو آغاز شده است، زنده بودن آنان است. (CED 2019, 2) به این معنی که حتی اعتراف ماموران، شهادت هم بندان و یا مدارک غیرقابل اثبات نباید به منزله فوت فرد تلقی شوند. (CED 2019, 4) از همین رو در تعیین سرنوشت افراد ناپدیدشده اولین پرسش آن است که آیا فرد ناپدیدشده زنده است یا نه؟ در صورت زنده بودن تنها زمانی ناپدیدشده گی خاتمه می یابد که فرد در حمایت قانون قرار گرفته باشد. الزم است توجه داشت که در حمایت قانون قرار گرفتن فرد ناپدیدشده تنها بر اساس ادعای دولت قابل قبول نیست و الزم است که شواهد قابل اثبات آنرا تائید کنند. از جمله در صورتی که فرد ناپدیدشده هنوز زندانی است حمایت قانون ب ه این معنی نیز هست که وی در یک زندان قانونی نگاهداری شود و امکان تماس وی با بیرون از زندان از جمله مالقات با خانواده برقرار شده باشد. 7 (CED 2019, Prin 7, 2) اما چگونه مرگ فردی که قهرا ناپدید شده مشخص می شود؟ مکان این فرد به چه 7 ال مثال دولت جمهوری اس می در پاسخهای خود به درخواستهای اضطراری یا معمولی «گروه کاری» مدعی شده است که فرد ناپدیدشده مرده یا آزاد است. اما چون این ادعا بدون شواهد قابل اثبات، از جمله شرایطی که منجر به مرگ شده، تاریخ مرگ یا محل دفن متوفی و یا محل زندگی فرد آزاد شده، ارائه شده بود از نظر «گروه کاری» این پاسخها قابل قبول نبوده است. (WGEID, AR 1991, Par 206)
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2