جستاری در ناپدیدسازی قهری 56 درگیری با نیروهای این کشورها یا درگیری های درون گروهی کشته شده اند بحث کرده است. 13 (IACHR 1976, Ch. II, Sec.B) . کمیسیون معتقد است که اعالم کشته شدن افراد بدون اطالعاتی موثق در مورد چگونگی مرگ به معنی پایان ناپدیدشده گی نیست. کمیسیون خواهان توضیح از دولت های برزیل و آرژانتین در مورد این مسئله شده که این درخواستها بدون جواب باقی مانده است. (IACHR 1976, Ch. II, Sec. B, Par 19) به همین دلیل است که کمیسیون ناپدیدشده گی این افراد را پایان یافته تلقی نمیکند. «گروه کاری» و «کمیته» نیز بر همین عقیده هستند. اما « کمیته حقوق بشر» در اظهار نظر خود در مورد پرونده «الجیالنی محمد محمد الدکوئل در برابر دولت لیبی» تفسیر دیگری ارائه داده است که با رویکرد «گروه کاری»، «کمیته» و «کمیسیون» تفاوتی بنیادین دارد. الجیالنی محمد محمد الدکوئل در 6 بهمن 26( 1367 ژانویه )1989 توسط ماموران دولت لیبی بازداشت و پس از آن دیگر خبری از وی در دست نیست و بر اساس اطالع یکی از هم بندانش در اسفند ( 1373 مارس )1995 زنده بوده است. در 18 آبان 8( 1387 نوامبر )2008 ماموران دولتی به خانواده او مراجعه کرده و به آنان اطالع می دهند که قربانی در 6 تیر 23( 1375 جون )1996 کشته شده است و سپس گواهی فوت رسمی برای وی صادر می کنند بدون آنکه اطالعاتی در مورد نحوه مرگ یا محل دفن وی مشخص شده باشد. « کمیته حقوق بشر» اظهار نظر می کند که قربانی در ابتدا بدون رعایت روال قانونی بازداشت و سپس قهرا ناپدیدشده است و سپس ادامه می دهد که ناپدیدشدهگی تا زمان مرگ او در 6 تیر 1375 ادامه یافته است. (CHR 2009, Par 6.9) در حالی که الاقل خانواده وی تا آبان 1387 العی نداشتند. از وی هیچ اط ال خالف نظر «کمیته» و این نظر کام «گروه کاری» است که معتقد هستند ناپدیدشدهگی زمانی پایان می یابد که فرد ناپدیدشده یا در پناه قانون قرار گیرد و یا جسد 13 سازمان اطالعات شیلی اسامی 119 نفر که در لیست ناپدیدشدگان قرار داشتند را در یک نشریه آرژانتینی و برزیلی که فقط برای یک شماره منتشر شده بودند چاپ کرد و از نشریات شیلیایی خواست که این لیست را بازنشر کنند.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2