جستاری در ناپدیدسازی قهری 92 مدتی ناپدی د شده بود. بعدا روشن شد که او پس از دستگیری به بندهای انفرادی زندان اوین منتقل و پس از 28 ماه توسط دادگاههای انقالب واقع در زندان اوین به سه سال زندان محکوم شد. او از آغاز بازداشت تا اوایل مرداد 1367 ، تاریخ آخرین نامه وی از زندان اوین، به ترتیب در بندهای 209 ، سالن 5 آموزشگاه شهید کچوئی، بند 6 همان آموزشگاه و در انتها بند 2 پائین بند 325 زندان اوین مشغول تحمل حکم زندان خود بود . مهرداد برای آخرین بار در اواسط تیر 1367 ین القات کرد و آخر با خانواده م نامه او تاریخ اوایل مرداد ماه را دارد. خانواده برای حدود پنج ماه هیچ خبری از مهرداد نداشتند. در چهارم آذر ،1367 مادر قربانی به کمیته ال انق ب خیابان زنجان تهران احضار شده و در آنجا به شکل شفاهی خبر اعدام شدن مهرداد را به او میدهند. یک ساک کوچک هم ظاهرا حاوی وسایل مهرداد بوده که به مادرش داده اند. بر اساس مطالبی که در فصل سوم ارائه شد احتماال در ابتدا «گروه کاری» قطع عمومی مها القات را نشانه از افزایش چشمگیر ریسک ناپدیدسازی گسترده در ایران ارزیابی میکرد. سپس با نشانه های بعدی یعنی نامعلوم بودن سرنوشت و مکان زندانیان آنان به عنوان ناپدیدشده ارزیابی می شدند. از اواسط آبان به آن دسته از زندانیان که از کشتار بزرگ جان بدربرده بودند اجازه مالقات با خانواده هایشان داده شد. طبیعی است این زندانیان از آن پس دیگر ناپدید شده محسوب نمی شدند . اما آنان که قربانی این جنایت هولناک شدند چه وضعیتی داشت ند؟ اطالعات خانواده مهرداد از وضعیت او در روزی که خبر اعدام او را پاسداری در کمیته انقالب خیابان زنجان تهران شفاهی به مادرش میدهد بیشتر نیست. سئواالت بسیاری بی پاسخ مانده است: -1 آیا محاکمه مجددی در کار بوده است؟ چرا؟ چگونه؟ در چه زمانی؟ و به چه اتهامی؟ -2 قاضی دادگاه چه کسی بوده است و در چه زمانی حکم اعدام صادر شده است؟ -3 آیا مهرداد امکان فرجام خواهی داشته است؟ -4 چرا مالقات ها قطع شده بود؟ زندانی بوده و تا اواخر تیر 1367 با خانواده مالقات می کرده و برای خانواده نامه مینوشته اند. خبر اعدام هر دو نیز در روز 4 آذر 1367 به خانوده آنها داده شده است.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2