117 ی مدنی بازآفرینی دین؛ شرط مشارکت دین در جامعه ی عمومی مشارکت دارند، احترام به دیگران است. وقتی مردم در عرصه ها و رغم پیشینه گیرند علی آموزند و یاد می و همکاری با یکدیگر را می بینیمکه یک اعتقاداتمتفاوتخود را اعضای یکاجتماع ببینند. پسمی ی دینی از ی عمومی دارد. جامعه ی خاصی با عرصه ی دینی رابطه جامعه آسانی خودش را به روی تواند به های مطلقی دارد و نمی یک سو، ارزش ی بیشتر و بیشتری بگشاید زیرا شرایط و معیارهای مشخصی برای عده باورمندی و عضویت در یک اجتماع دینی وجود دارد. از سوی دیگر، هاییهمچون یعمومی ارزشمند و افزوده حضورجوامع دینی برایعرصه ای است ها و اصول اخلاقی دارد. این شبیه همان مسئله واردکردن ارزش ی عمومی نیز که راجع به اصول معنوی ذکر کردم. از طرف دیگر، عرصه یخود بر جوامع دینی اثرگذار استو بر اثر تعامل میان جوامع دینی نوبه به گیرد. برای ها شکل می های مشترکمیان آن و سپهر عمومی، برخی ارزش ی برابری جنسیتی مثال، اکنون در غرب بسیاری از جوامع دینی با ایده گونه نبوده است. در موافق هستند اما باید در نظر داشتکه همیشه این ی عمومی، برابری جنسیتی به یک ارزش برای جوامع اثر تعامل با عرصه گویند: کنند و می ها به متون دینیخود رجوع می دینی تبدیلشده وحالا آن شود دید که زن و مرد از نظر شرافت انسانی با «درحقیقت، در انجیل می ها تفاسیر جدیدی استکه ریشه در فشارهای هم برابر هستند.» اما این ی متقابل میان بینید که یک رابطه ی عمومی دارد. پس می وارده از عرصه ی عمومی و جوامع دینی مشخص وجود دارد و هر دو بر یکدیگر عرصه گذارند. اثرمی
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2