دین در دنیای معاصر 124 های اخلاقی مثل عدالت و های میان ارزش تفکیککنیم. نباید دوگانه ایکه از نظر تاریخ، قومیت، نژاد، فرهنگ، دین عدالتی را به دو جامعه بی طور فکر کردکه شود این و تمدن با هم تقاوتدارند، نسبتبدهیم. آیا نمی کنیم و البته ی ما مشتاق عدالت هستیم؟ همه برای عدالت تلاش می همه همه در راه دستیابی به عدالتمشکلاتو نقایصی داریم؟ ها را به درون خودمان منتقل ی دیگر این استکه باید این دوگانه مسئله عدالتیداریم، ازکجا ایمیانعدالتو بی دیگر، اگر دوگانه عبارت کنیم. به عنوان عنوان یک فرد از خودم شروعکنم، ما به باید آغاز کرد؟ من باید به دیگر، منخواهانعدالت عبارت یکاجتماع باید ازخودمانشروعکنیم. به توانم هستم اما هنوز در حال تلاش برای یادگیری این هستمکه چطور می انسان عادلی باشم. اجتماع من به عدالت ایمان دارد و خواهان عدالت است اما ما هنوز راه درازی تا یادگیری معنای عدالت داریم. ما باید این شکلی مخرب، بلکه با رویکردی مبتنی ها را درونیکنیم، البته نه به دوگانه رسیدن. آیا امکان داردکه من بلوغ بر یادگیری، مبتنی بر یکفرایند رشد و به هایی دارم؟که من هم مقدسو غیرمقدسرا در بپذیرمکه خودم هم پستی هایپستخودمانرا ببینیمو بپذیریم؟ توانیمجنبه درونمدارم؟ماچطورمی انگاری را متوقفکرد و ها غلبه پیداکنیم؟ باید بیگانه توانیم بر آن چطور می جای آن از دیدن افراد و جوامع دیگر به چشم دشمن پرهیز کرد. بلکه به توانیم به درونمان نگاهکنیم و قدم در مسیر بهبود و بلوغ بگذاریم. و بعد می خواهند درچنینمسیری شود نگاهی به بیرون داشتو با دیگرانیکه می می عنوان ها را به قدم بردارند، همراه شد.این رویکردی استکه یگانگی انسان های ارزشی ادیان بیند؛ امریکه در نظام ارزش مقدس و اساسی خود می شمول بزرگ جهان، از جمله اسلام و مسیحیت و حتی باورهای جهان
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2