59 تعامل دین و جامعه در دوران مدرن ی حضور سازنده، های دینی در اجتماعات دینی، زمینه ظهور عینی آرمان سازد و از سویی تر را نیز فراهم می ی بزرگ وگو و تعامل با جامعه گفت هاییکه ی دینی و غیردینی را نسبت به وعده دیگر میزان اعتماد جامعه دهد. اند را مورد ارزیابی قرار می های دینی داده همواره رهبران و یا سازمان ها و اصولیکه هر بخشآرمان ازطریقساختو ایجاد اجتماعاتیکه تجلی توانند نشان دهند که تا چه مقدار دینی به آن اعتقاد دارد استکه ادیان می اند که توانایی زیست در دنیای درعمل موفق به ایجاد اجتماعاتی شده بخش و های وحدت مدرن را دارند. از طریق ایجاد اجتماعاتیکه هویت دهند استکه هم مقتضایزیست شناسانه ازخود نشانمی فروتنیمعرفت جای شود و هم اجتماعاتدینی به گر می مدنی در دنیایمدرن متعهدجلوه های خود در ساختن آرمان داشتن رؤیای جهانی آرمانی در آینده، به محقق شوند. چنین اجتماعاتی به حدود زیست جهان واقعیکنونی مشغول می خود در دنیای مدرن واقف هستند و از قواعد عمومی و قانونی چنین کنند. درحقیقت، اجتماعات دینی حتی اگر با برخی از زیستی اطاعت می های فکری و نیروهای اجتماعی جهان جدید دارای زاویه هستند، جریان باید بتوانند درچهارچوبقوانینملیو منطقتغییر قوانینکه اکثریتمردم هایی از طریق اند و نظام فعلی نیز محصول تلاش آن را به رسمیتشناخته های قانونی بوده است، عملکنند. متعهدبودن به کاربستن همان رویه به چنینچهارچوبیوارتقایچنینگفتمانیدراجتماعمؤمنان،همچوندیگر ی بزرگ، نشانگر پایبندبودن به مصلحت اجتماعاتموجود در یکجامعه ها در شناختن منطق تغییر رویه رسمیت عمومی و خیر همگانی است. به دادن آن به اجتماع مؤمنان و متعهدبودن به ساختار و دنیای جدید، آموزش محتوای آن، تا هنگامیکه محتوای آن از همان طریق معین عوض نشده
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2