دین در دنیای معاصر 62 شکلی ناگهانیگسسته شده است. در این مناطق آگاهیِ طرز مستمر یا به به اینسبتبه اینواقعیتوجود داردکهشهرونداندرجوامعسکولار فزاینده شناختی، تغییر در رفتارهای هایجامعه کنند. بر حسبشاخص زندگی می ای نیستکه انتصاب اندازه های محلی اصلاً به دینی و باورهای جمعیت داریِ گرفتنرونددین عنوان«پساسکولار» را بر اینجوامعموجهسازد. اوج گرایی در حدی نیستکه ی معنویت شیوه داری به یافته و دین غیرسازمان 1 ی دینی را جبرانکرده باشد. کاهشعضویتدر جوامع عمده یسکولارشدنجوامع شناختیدرباره هایجامعه ارزیابیمجدد بحث های مربوط به مسائل های جهانی و درگیری با وجود این، دگرگونی ی این فرضکه دین نقش خود را از دست داده، دچار دینی ما را درباره شدن جامعه و کند. هرچند پیوند تنگاتنگِ مفروض میان مدرن تردید می سکولارشدن جمعیت برای مدتی بسیار طولانی مخالفی نداشت، اخیراً این 2 در حالکاهش بوده است. شناسان حامی این فرضیه تعداد جامعه رسند، مبتنی است. فرضیه بر سه ملاحظهکه در نظر اول محتمل به نظر می محور از نخست اینکه پیشرفتِ علم و فناوری، باعث ترویجِ فهمی انسان تواند تمامیت وقایع و شود زیرا علیت می شده» می زدایی جهانِ «افسون های تجربی را توضیح داد؛ و ذهنیکه علم آن را توانمند کرده، با وضعیت گیرد. دوم اینکه آسانیخو نمی هایخدامحور و ماوراءالطبیعی به بینی جهان های اجتماعی،کلیساها و نظام یافتن و تقسیمکارکردها میان خرده با تنوع هایدینی تسلطخود را بر قانون وحقوق، سیاست، خدمات دیگر سازمان دهند و خود را بهکارکرد وتربیت و علم از دست می رفاهی عمومی، تعلیم کنند. های رستگاری محدود می دهیِ شیوه درست خویش یعنی سامان
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2