6۲ نجف دریابندری خبری ازش نشد. اینها که از ایران میروند دیگر گم میشوند. به نظر من، اینها اشتباه می کنند که میروند؛ جایشان اینجاست. اینها آداب خودشان را دارند و هرجا هم هستند باشگاه و اینجور چیزهای مخصوص خودشان را دارند . در آبادان باشگاه خاصی نداشتند. ولی چرا، همین کلیسای ی که داشتند در واقع ی ک نوع باشگاه هم بود. اما رویهمرفته، ارامنه در آبادان جزو بقیهی مردم بودند. در آنجا بیشتر با مردم تجانس داشتند، برایای نکه بقیهی مردم هم یکجوری در ردیف آنها بودند. همهی مردم آبادان در واقع به نوعی اقلی ت بودند. یک جماعتی از ارامنه هم آمده بودند و آنجاکارمند شده بودند و همه در ردی ف هم بودند. در ی ک سطح بودند، ولی در تهران، که خب خی لی بزرگ است، محلههای مخصوص خودشان را داشتند. جالب ای ن است که بعضی از اینها، حتی آن ه ای یکه تودهای بودند، بعدها رفتند داشناک شدند. مث یلم ال ف برداری داشتیم به اسم نیناسیان. ما در زندان با هم بودیم. زندان بود و خب تودهای بود دیگر. پس از ای نکه از زندان آمدیم بی رون، منکه پی ش گلستان کار می کردم به او گفتم که بیا ای نجا کار کن. بچهی خی لی زرنگ و بااستعدادی بود. خ ، الصه بردمش آنجا و فیلم بردار گلستان شد. بعد کهگلستان بساطش را جمعکرد، این نیناسیان برای خودش ی ک استودیوی فیلم برداری درستکرد. یکیدو تا فی لم داستانی هم درست کرد. من دی گر سالها او را ندیدم، تا اینکه ی ک روز ارامنه دعوت کرده بودند به باشگاهشان در خی ابان نادری. نیناسی ان را دوباره آنجا دیدم. به کلی عوض شده بود. مرا برد عکسهای رهبران ارامنه را نشان داد. دی دم حرفهایی می ها ال با آن حرف زند که اص ی سابقش نمیخواند. بعد بهگمانم رفت انگلیس ال آنجا زندگی میکند. و حا تقی زاده : وقتی ما باشگاه ای ران بودیم، ارامنه دستهی ک ر مخصوص خودشان ر ا داشتند . بله ، باالخره واقعی تش ای ن است که ارامنه از بقیهی ایرانیها به اصطالح جلوتر بودند . ازهرجهت مدرنتر بودند . البته آبادان هم خی لی جای پی ال شرفتهای بود. ا ن گمان نمی کنم در آبادان زی اد مانده باشند.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2