روشنفکران لهستانی سابقه‌ای طولانی در تأسیس دانشگاه‌های زیرزمینی دارند. نویسنده بر اساس تجربه‌ی خود در مقام استاد یکی از دانشگاه‌های مخفی در لهستان به توصیف ساختار و اهداف دانشگاهی زیرزمینی در حکومتی تمامیت‌خواه می‌پردازد.
در این مقاله نویسنده با استناد به نظرات تعدادی از افرادی که دستی در امر نشر و تولید کتاب دارند وضعیت صنعت نشر و فرهنگ کتابخوانی در ایران را بررسی و علل ضعف و کاستی‌ها در این حوزه را جستجو می‌کند.
آیا سرکوب می‌تواند از استقلال اندیشه جلوگیری کند؟ نویسندگان چگونه با سرکوب کنار می‌آیند؟ چرا بسیاری از فیلسوفان نامدار حقایق را در لفافه بیان کرده‌اند؟ آیا در لفافه نوشتن منحصر به جوامع غیرلیبرال است؟ نظریه‌پرداز نامدارِ آلمانی-آمریکایی در این جستار به این پرسش‌ها می‌پردازد.