137 یباب ۀعماج راتخاس که نبیند غیر حق در ماخلق پس همی گشتد دشمن آن جناب 55 خلق را مانع که گردند کامیاب ... نشان از سوابق مشترک فکری مثنوی و نقطةالکاف ها بین برخی شباهت آشکارا زیر نفوذ تفکّرات عرفانی بوده مثنوی دو برادر دارد. سبک و سیاق و همراه با بکارگرفتن اصطلاحات صوفیانه است. همان سبک و سیاق در شود. چنین نفوذی را در ستایش مقام روحانی باب و بهاءاللّه نیز دیده می که استدلال شیعی-عرفانی در اثبات ادعای باب دارد نیز نقطةالکاف مقدمۀ 56 بینیم. می ای را در آثار اوّلیه های عارفانه بایست چنین گرایش چنین می ذبیح هم توان تصوّر کرد که چنین نفوذی بدون مشکل می 57 بهاءاللّه دیده باشد. مثنوی آشنایی کامل با اصطلاحات و ادبیات عارفانه صورت پذیرفته باشد. مولانا رومی به همان شیوه پرداخته شده است. مثنوی ذبیح تحت تاثیر شدید مثنوی که در هفت کتاب تنظیم شده (در مقایسه با شش دفتر مثنوی در این الدّین رومی بر جلال مثنوی ها، امثله، و شواهد مولانا) به بسیاری داستان نیز در برخی صفحات یادآور سبک نقطةالکاف خوریم. سبک می گذار ای پایه فریدالدین عطّار است. چنین تمایلات عارفانه تذکرةالاولیاء ای از بشارات و باورهای دینی در رابطه با روز قیامت و بهشت برداشت تازه و دوزخ شد. محبوبیّت و احساس احترام و ستایشی که حول دو رهبر شیخیّه، احسائی و رشتی، وجود داشت به تدریج جای خود را به احساس انتظار برای ظهور موعود داد. برای ذبیح و برادرش انتظار برای ظهور امام زمان در نیز به چنین برداشتی ˝ انسان کامل ˝ آثار شیعه مشخّص و مصرّح بود و مفهوم که در نزد شیخیّه یادآور دیدار موعود در مثنوی کرد. در بخشی از کمک می .۶۸ ذبیح مثنوی 55 ).8۶-98 (به خصوص 1-98 ، نقطةالکاف کاشانی، 56 کند. اوّلین بار بهااللّه را هایش با بهااللّه اشاره می خود ، ذبیح چند بار به دیدار مثنوی در 57 ق ملاقات کرد. در 1270 م) و سپس در سال 18۴9-۱8۵۰( ق 12۶۵ در بغداد در سال ، او برای ملاقات با بهااللّه به بندر گالیپولی شتافت و از آنجا تا محلّ تبعید 18۶8 سال ). ذبیح تصویر گویایی از بهااللّه و b۴۶-a۵۴( جدید در عکّا او را همراهی نمود دهد. این نخستین اثر بابی است که دائرمدارش میرزا حسین های او به دست می اندیشه علی نوری، بهاءاللّه است.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2