باب و جامعۀ بابی ایران

15 پیشگفتار حاصل این پیکار بیگانه ساختن مردم ایران با 8 سپس بهائیان راه انداختند. توانست بسیاری از مشکلاتی که امروزه در ‌ نهضت بومی و اصیلی بود که می رسد بر طرف سازد و ایران را به پایگاه رفیعی که ‌ ناشدنی به نظر می ‌ّ ایران حل شایستۀ آن است برساند. ناپذیر موجب شد دین جدیدی که در وسعت و نیرو در ‌ این مبارزات وقفه سابقه بود، و ‌ های مردم در سراسر تاریخ اسلامی ایران تقریباً بی ‌ جذب توده شمول ‌ آیینی که پا از مرزهای ایران بیرون گذارد و به صورت دیانتی جهان گسترش یافت، حتّی از سوی دگراندیشان و روشنفکران ایران نیز نادیده گرفته شود. نویسندگانی که در نگارش تاریخ قاجاریه ناچار به گفتگو دربارۀ آن بودند یا به اشارتی از آن گذشتند و یا به تکرار روایات ردّیه نویسان بسنده کردند. آن را ساختۀ دست خارجی دانستند و نخوانده و ندانسته تعالیم آن را به صدها تهمت و افترا آلودند. چهل سال پس از استیلای جمهوری اسلامی بر ایران امروزه وضع به طور محسوسی دگرگون گشته و دیدگاه مردم ایران، و خاصّه اندیشمندان ایرانی کننده شده است. اگرچه باید ‌ نسبت به آیین بهائی دستخوش تحوّلی دلگرم پذیرفت برای این تحوّل جامعۀ بهائی بهای گرانی پرداخت. حکومت اسلامی در آغاز انقلاب، پس از اعدام بیش از دویست تن از بهائیان، تشکیلات بهائی را رسماً غیر قانونی اعلام کرد، دست به اخراج ها ‌ وسیع بهائیان از ادارات دولتی زد، صدها دانشجوی بهائی را از دانشگاه های گوناگون گرفت، ‌ اخراج نمود، جلوی کسب و کار بهائیان را به بهانه ور ‌ های تاریخی که برخی مانند خانۀ باب برای بهائیان از تقدّس بهره ‌ مکان های ایشان را ویران ساخت و به هر اقدام ممکن برای رنج ‌ بود و نیز گورستان ها جملگی به هدف آن بودکه جامعۀ بهائی ‌ و آزار بهائیان دست زد. این ستم ایران را به گروهی درمانده که یادآور جوامع زردشتی و یهودی عهد قاجار بود تبدیل نماید. هزاران خانوادۀ بهائی مجبور به ترک وطن شدند و آنان که های کوتاه و بلند گردیدند. ظاهراً ‌ ماندند دچار توقیف و محکومیّت به حبس های نانوشته جمهوری اسلامی آنست که در هر زمان باید ‌ یکی از سیاست های ایران در بند باشند و با هر تعداد آزادی، ‌ قریب یکصد بهائی در زندان چاپ لندن ۵۷۹ روزنامه نیمروز، شماره ˝ بادۀ ناخورده در رگ تاک ˝. همایون، داریوش 8 .۱۳۷۸ اسفند ۲۷

RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2