باب و جامعۀ بابی ایران 54 ای حتمی است. امری یا وعده انصراف باب از سفر به کربلا برای بابیان نوآیینی که به قصد شرکت در ، و جهاد با کفّار در کربلا جمع شده بودند غیر منتظره و ˝ خروج ˝ اعلام کننده بود. این تصمیم باب ریشه در چند عامل داشت. از جمله مأیوس دستگیری و زندانی شدن منادی ظهور باب در عراق، ملّا علی بسطامی، و نیز مشکلاتی که برای طاهرۀ قرّةالعین رخ داده و منجر به حبس خانگی او ترین عامل ّ ولی مهم 116 الدین آلوسی شده بود. در خانۀ مفتی بغداد، شهاب نام دین [جهاد] به مفهوم جنگ و خونریزی به ˝ خروج ˝ شاید این بود که باب 117 دانست. را از اساس مردود می در مناجاتی که بعدها از قلم باب صادر گردید سبب اصلی این انصراف که: خداوندا تو آگاهی که به فرمان تو آمده است. مضمون آن مناجات این من از علماء [نخستین مؤمنین] خواستم که به سرزمین مقدّس روی آورند تا القراء ّ میثاق پنهان تو آشکار گردد، و همه اطاعت کردند. و تو آگاهی که در ام ها شنیدم و از ردّ و نفی منکرین که تقدیر ایشان [مکّه] از علماء مخالف چه دوری از حقیقت است، چه بر این بندۀ تو گذشت. به همین سبب قرار سفرم ها بخوابد و مؤمنین به تو دچار را به آن سرزمین لغو کردم بدین امید که فتنه تحقیر و توهین نگردند و کسی دستاویزی نیابد تا به دیگری آزار رساند. پروردگارا تو شاهدی که من در این تصمیم بسیار اندیشیدم و تو مقتدر و توانایی. خدایا این تصمیم تو و اراده و فرمان تو بود. اگر در انجام دیگر تکالیف قصور ورزیدم، تو شاهدی که در انجام این وظیفه کوتاهی نکردم. اینک تو با عدالت خود بین من و آنان داوری کن و بر آنان که توبه کرده و مطبع تو هستند ببخشای... تو آگاهی که در بازگشتم [از حجاز] قصد من اطاعت از خواستۀ تو بود و تو مرا به آنچه درک من از کتابت بود رهنمون گشتی. من آرزوی سلطنت این جهان و جهان دیگر ندارم. آنچه کردم نه به 118 انتخاب خود بلکه به ارادۀ تو بود و تویی خداوند یکتا. وقایع بالا و لغو سفر کربلا، برخی از بابیان را که انتظار پیروزی سریع ن.ک. فصل هفتم در همین مجلّد. 116 ن.ک. فصل دوّم در همین مجلّد. باب حکم جهاد را ملغی نساخت ولی موکول به اجازۀ 117 ای نداد. خود کرد و هرگز چنین اجازه . در توقیع ملّا عبدالخالق یزدی که احتمالاً در پایان ۹۷-۹۸ ،۸ ، محفظۀ ملّی آثار بهائی 118 .Amanat RR 252, n.277 نگاشته شده. در اینجا به نقل از ۱۸۴۵/۱۲۶۱ سال
RkJQdWJsaXNoZXIy MTA1OTk2