سلسله پادکستهای «غذایای ایرانی» کاری است از فهیمه خضر حیدری. اگر به غذا به مثابه امر فرهنگی علاقهمندید، اگر غذا برای شما هم چیزی فراتر از غذا؛ و آشپزی برایتان رفتاری دلپذیرتر از صرفاً سرهم کردنِ چیزی برای سیر شدن است، دعوت میکنیم این پادکست را دنبال کنید.
ایدئولوژی تبلیغی و عرف رایج در جامعه که میخواست این دروغ را بقبولاند که زنان شوروی به دلیل اینکه «صاحباختیار آشپزخانهاند»، قدرت اصلی در خانهاند و تصمیم گیرندهی اصلی. ادعایی که نادرست بود و به دنبال بزکودوزک این واقعیت که زنان نه تنها بیرون از خانه کار و کمتر از مردان دستمزد دریافت میکنند بلکه بارِ تمام امور خانه هم بر دوش آنهاست و خسته و فرسوده تمام روز در حال دویدناند.
جایزهی انجمن نویسندگان، روزنامهنگاران و برنامهسازهای غذایی در بریتانیا مهمترین جایزهی این کشور در حوزهی غذا و آشپزی است. امسال برندهی گروه بهترین «کتاب آشپزی اول»، مریم سینائی بود و کتابی که دربارهی آشپزی ایرانی نوشته است. کتابی چشمنواز و خواندنی به اسم بلبلها و گلسرخها: دستور غذاهایی از آشپزخانهی ایرانی.
«هدف من از نوشتن این کتاب این بود که غذاهای ایرانی رو به اینور دنیا بشناسونم و زیباییهای ایران، مردم ایران، فرهنگ و غذای ایران رو اونجور که واقعاً هست نشون بدم، نه آنجور که اینجا توی رسانهها نشون میدن. میخواستم عشقم به غذای ایرانی، به کشورم، و به مردمم رو با بقیه در میون بگذارم.»
مستند «سفره» به کارگردانی توماس ای. مورگن، ماجرای پر پیچوخم تلاش مریم را دنبال میکند تا کسبوکار کوچک اغذیهفروشی سیار راه بیندازد. مریم مدتها در این فکر بود که کسبوکاری زنانه راه بیندازد و با کمک زنان پناهجوی دیگر کمپ، تلاش کنند تا هم وضعیت مالی خود و خانوادههایشان را بهتر کنند، هم دورهم کار و تلاش کنند و توانمند شوند و هم به الگویی برای فضای غمزده و درگیر رخوت کمپ تبدیل شوند.
در سال ۲۰۱۸ شاهد موفقیت دست کم چهار کتاب آشپزیِ ایرانی بودیم که توسط زنان ایرانیتبار به زبان انگلیسی نوشته شده و در آمریکا و اروپا منتشر شدهاند. این موفقیت در ادامهی مسیری است که طی دههی گذشته در حال شکلگیری بوده و به پیدایش نسل جدیدی از غذانگاریِ ایرانیان در دیاسپورا انجامیده است. تهدیگ: غذاها و داستانهای ایرانی یکی از این چهار کتاب است که به دلیل جنبههای خاطرهنگاری و ارائهی فرهنگ ایرانی اهمیت ویژهای دارد.
«بنای عظیم خاطره» شمارهی ویژهی پادکست محبوب «غذایای ایرانی» برای نوروز ۱۴۰۳ است. فهیمه خضر حیدری در این قسمت از «غذایای ایرانی» از یادها و خاطرههایی میگوید که با طعم و بو و مزهها از بشقاب غذای ما سر برمیآورند.
ژوزف استالین از آشپزی متنفر بود. در کودکی مادرش مشاغل مختلفی داشت که یکی از آنها آشپزى بود. ظاهراً به همین دلیل بود که استالین تا آخر عمر از بوی غذای در حال پختن بیزار بود و در تمام خانههایش، آشپزخانه بیرون از محوطهى ساختمان اصلى ساخته شده بود.