رفتن به محتوای اصلی
آسو
  • مقاله
  • کتاب
    • کتاب‌گزاری
    • کتاب‌های آسو
  • دفترهای آسو
  • چندرسانه‌ای
    • ویدئو و عکس
    • کارتون
    • فرهنگ
    • یادنگاره
  • شنیداری
    • پادکست
    • مقاله‌ها
      • ادبیات
  • یادداشت‌ها
    • حقوق بشر​
    • یادنگاره
  • پرونده
  • آینده‌ی مشترک
  • دانشکده

فرم جستجو

  • درباره‌ی ما

ترس

.

ادبیات و طاعون: از دست رفتن انسان و انسانیت

جیل لِپور

 آلبر کامو زمانی رمان را به عنوان عرصه‌ای تعریف کرده بود که در آن‌جا انسان با انسان‌های دیگر تنها می‌ماند. رمان طاعونی عرصه‌ای است که در آن همه‌ی انسان‌ها همه‌ی انسان‌های دیگر را تنها می‌گذارند.

.

دوری و دوستیِ جهانی، این است کَرنای کرونا

ایرج قانونی

اصلِ زندگی فانوسی در برابر باد است، لرزان‌ و متزلزل. دیگر لازم نیست در هیچ مسجد و مناره‌ای و دیر و کلیسایی کسی ناقوس تو را به صدا درآورد و یاد تو را به دل‌ها اندازد. کرونا از آنجا که سایه‌ی مرگ است خودکار چنین می‌کند. بشر تاکنون هرگز یک‌دست در همه‌ی عالم خدا را این چنین یاد نکرده بود که آن را.

.

«گفتگو در تاریکی»؛ ویروس کرونا و نابینایی مطلق

سعید میرزازاده

در این لحظه‌ی خاص تاریخی، بشریت دچار وضعیتی مشابه تاریکی مطلق شده است. وجه تشابه این دو وضعیت این است که بشر هرگز چنین شرایطی را تجربه نکرده و برای مواجهه با آن آماده نشده است. همین طور نمی‌داند که این وضعیت تا چه زمانی ادامه خواهد یافت و در طول این مدت چگونه باید خود و اوضاع را کنترل کند و چه راهی برای برون‌رفت از این شرایط وجود دارد.

.

آینده برای ما چاهی بزرگ است

رضا پیامی

چند روز بعد از ساقط شدن هواپیمای اوکراینی و کشته شدن ۱۷۶ مسافر و خدمه‌اش، توی ماشین بودیم و داشتیم از جلوی صف نامنظم پلیس ضدشورش، اسلحه‌هایی که برای به رخ کشیدن توی دستشان گرفته بودند، و ماشین‌های سیاهشان می‌گذشتیم. روی چهره‌هایشان دقیق شده بودیم که یکی از بچه‌ها گفت «تجمعی که نیست، اینا چرا هنوز هستند؟» یکی دیگر جوابش را داد که: «برای همین، برای این‌که بگن ما هستیم، چه شما باشید چه نباشید. آینده از آن ماست.»

.

جامعه آبستن خشونت‌های بسیار است و من نگران آینده‌ی ایران هستم

کاظم کردوانی در گفتگو با محمد حیدری

اگر آدم‌های عاقل و اندیشمند که می‌توانند بر این جامعه تأثیر بگذارند، فکری به حال این جامعه نکنند و سازوکارهایی را تعبیه نکنند و راه‌هایی نیابند که این خشونت تغییر شکل دهد و به مجراهای درستی برود و بیشتر به شکل‌ خواست‌های مدنی و خواستنِ «حق» بروز پیدا کند، آینده‌ی خوبی در انتظار ما نیست. من خیلی نگران آینده‌ی ایران هستم.     

.

سیاست را باید بر عشق و امید بنا نهاد نه ترس و نفرت

چارلز کایزِر

دشواریِ زمانه از آرمان‌گرایی بنیادی نوسبام نکاسته است؛ او در کتاب اخیر خود، سلطنتِ ترس، همچنان به نگرش محبت‌آمیز و خلاق و روحیه‌ی مشورت و نقد عقلانیِ موجود در گفتمان سیاسیِ خوب باور دارد.

  • Castbox
  • Spotify
  • SoundCloud
  • Twitter
  • Facebook
  • Telegram
  • Instagram
  • RSS
آسو
  • اشتراک خبرنامه
  • آرشیو
  • ارسال مطالب
  • تماس با ما
  • درباره‌ی ما

مطالب منتشر شده در آسو نظر مؤلفین آنهاست و لزوماً دیدگاه آسو نیست.

بازنشر مقالات آسو با ذكر مأخذ آزاد است.