ما دوازده زن عازم سفر هندوستان هستیم! ما از جمله زنانی هستیم که پس از پایان جنگ ایران و عراق و پس از برملاشدن اعدامهای گروهی و پس از آزادشدن آن تعداد از زندانیان سیاسی که زنده مانده بودند، بهتدریج یکدیگر را در کوچهپسکوچههای برابریخواهی پیدا کردیم و به عزم ساختنِ روزگاری نو از نو همراه شدیم.
جنبش دموکراسیخواهی در برزیل در دههی ۱۹۸۰ دورهای حیاتی در تاریخ این کشور بود. بعد از دو دهه دیکتاتوریِ نظامی، مردم برزیل برای دستیابی به حقوق دموکراتیکشان بسیج شدند. زنان اما با سازماندهی تظاهرات و دفاع از حقوق خود نقشی تحسینبرانگیز در پیروزی این جنبش داشتند.
پرستو معلمی اهل افغانستان است و از زمان روی کار آمدن طالبان و ممنوعیتِ تحصیل دختران، همراه با گروهی از زنان در مدارس مخفی به آموزش دختران پرداخته است. در این مقاله بنا به دلایل امنیتی نامی مستعار برای او برگزیدهایم.
داستان عزیزه امیر، اولین زن فیلمساز عرب و از پایه گذاران سینمای مصر
فاطمه الیوسف، مشهور به روز الیوسف، بازیگر تئاتر و روزنامهنگار لبنانی-مصری و پیشاهنگ زنان روزنامهنگار در جهان عرب بود.
چه باعث میشود که زنی بدون دسترس به هیچ نوع آموزهی فمینیستی، پس از سالها سکوت و تحمل در تنهایی خودش به جایی برسد که بگوید اطاعت از آزارگر بس است و باید افسار زندگی خویش را از دیگران پس بگیرد؟
مشارکت زنان در کارزارهای مقاومت مدنی برای موفقیت این کارزارها ضروری است. از زمان جنگ جهانی دوم تا کنون فقط تعداد بسیار کمی از جنبشهای مقاومت مدنی که زنان در صفِ اول آنها حضور نداشتهاند، به موفقیت دست یافتهاند.
سیلویا فدریچی از جمله فمینیستهایی است که از دههی ۱۹۷۰ کار خانگی غیر مزدی زنان را در کانون کنشگریها و نوشتههای خود قرار دادهاند. به باور او جنبشهای فمینیستی عمدتاً به دنبال ورود به فضاهای مردانهاند و اقدامهای مؤثری برای تغییر وضعیت کار «زنانه» صورت ندادهاند. در این گفتگو او علت اهمیت چنین اقداماتی را شرح میدهد.