زندگی

در نگاهی که مادربزرگم به زندگی داشت گویا هیچ اتفاقی بی‌ دلیل نمی‌افتاد. آدم هیچ کاری را بی‌سببی مشخص انجام نمی‌داد. مثلاً اگر دستت را بر سرت بکشی، یعنی سرت درد می‌کند، اگر بر کمرت بگذاری، یعنی کمرت درد می‌کند و بر پاها، نشانه‌ای از پادرد. همه نشانه‌هایی از درد. بزرگ‌ترین فلسفه‌ی دایه در زندگی این بود که همه‌ی آدم‌ها به مراقبت نیاز داشتند الا خودش.