این قسمت نهم و پایانیِ غذایای ایرانی است. فهیمه خضر حیدری در این قسمت از رابطه‌ی یاد و خاطره با عطر و بو و مزه‌ی غذاها می‌گوید؛ مزه‌ها و بوها که بی‌فاصله، بی درنگْ یادها را زنده می‌کنند و خاطره‌های مبهمِ دور را احضار می‌کنند.
در هفتمین قسمت از غذایای ایرانی فهیمه خضر حیدری درباره‌ی کتاب‌های آشپزی یا به قول دکتر علی بلوک‌باشی آشپزی‌نامه‌ها و آشپزی‌نامه‌نویسان حرف می‌زند. از نادرمیرزای قاجار گرفته که احمد مجاهد، استاد ادبیات فارسی و نسخ خطی، نسخه‌ی خطی کتاب آشپزی او را تصحیح کرد و در دسترس کتاب‌خوان‌های ایرانی قرار داد تا فهیمه اکبر و رزا منتظمی و البته نجف دریابندری.
در قسمت سوم پادکست #غذایای_ایرانی، «غذای مامان‌ها»، ساختنِ قیمه‌نثار را با فهیمه خضر حیدری ادامه بدهید و درباره‌ی رابطه‌ی مادرانگی و غذا بشنوید. آن حس غریبی که همه‌ی ما نسبت به غذا و دست‌پخت مادران‌‌مان داریم چه‌جور حسی است، از کجا می‌آید و چه چیزهایی را توضیح می‌دهد؟
این قسمت از پادکست غذایای ایرانی به نجف دریابندری تقدیم شده است.