به مناسبت روز جهانی رادیو (۱۳ فوریه) به بررسی اجمالی نظرات مارشال مکلوهان (۱۹۱۱-۱۹۸۰)، فیلسوف کانادایی، در مورد شکلهای گوناگون رسانه و تأثیر آنها بر انسان پرداختهایم.
مارگارت مید در دورهی حیات علمیاش یکی از روشنفکران محبوب در آمریکا بود، محبوبیتی که پیش از آن هیچ انسانشناس دیگری به آن دست نیافته بود. او این آوازه را تنها زمانی که ۲۷ سال داشت با انتشار اولین کتابش «بلوغ در ساموآ» به دست آورد.
سال ۲۰۲۰ گرچه سالی استثنائی با دشواریهای فراوان برای بشر بود، با این حال ۱۲ ماه گذشته دستاوردها و پیروزیهای چشمگیری در زمینهی محیط زیست، فرهنگ، حقوق بشر و حتی حوزهی سلامت هم در بر داشت. در ادامه به ۲۰ نمونه از این پیشرفتها اشاره میشود.
در حالی که شمار تلفات ناشی از ابتلا به ویروس کرونا همچنان رو به افزایش است، دارند سعی میکنند هر چه سریعتر آیندهای را برایمان رقم بزنند که بسیار بیش از گذشته متکی به فناوری است. انزوای جسمانیِ هفتههای گذشته را نه ضرورتی تلخ برای حفظ جان آدمها بلکه آزمایشگاهی برای ترسیم آیندهای ماندگار و پرسود میپندارند، آیندهای که در آن به لطف فناوری دیگر خبری از تماس و ارتباط جسمانی نیست.
در ۱۸ آوریل ۱۹۳۸، قهرمانی از نوعی تازه از صفحات نشریهی «اکشنکامیکس» پر کشید! این قهرمان سوپرمن بود، و این قصهی مصور داستان خاستگاه فرازمینی او، آمدنش به زمین و به دست آوردن قدرتهای فراانسانیاش را روایت میکرد. «اکشنکامیکس» خود نمونهای از افزودهای تازه به انواع ادبی بود. قصههای مصور، ارزان، ناماندگار، رنگارنگ و براق بودند: داستانهای اساساً عامهپسندی که بازار خوانندگان مرد جوان را هدف گرفته بود.
در سال 1952، همهگیری فلج اطفال به ابداع روشهای تازهی مراقبتهای ویژه و اختراع دستگاه تنفس مصنوعی جدید انجامید. این بیماری، بیشتر کودکان زیر پنج سال را مبتلا میکند. در مناطق با آب و هوای معتدل، این بیماری در ماههای گرم سال عارض میشود و به همین دلیل در طول تاریخ طولانی ابتلای آدمها به آن، یکی از نامهایش «بلای تابستانی» بوده است.