مسئول عادلانه‌تر کردن جامعه برای طبقاتِ فرودست کیست؟ رهبران سیاسی‌ای که احتمالاً هیچ قرابتی با تجارب مردم عادی ندارند؟ بازاری که سود برایش اولویت دارد و نه امنیت و رفاه این طبقه؟ یا اینکه خودِ این طبقات فرودست بهتر می‌توانند منافع گروه‌های فرودست را تأمین کنند؟
اکثر سرمایه‌داران و بسیاری از نظریه‌پردازان چپ می‌گویند که سرمایه‌داران افرادی آزمند نیستند بلکه این بازار و نیروهای آن است که آنها را مجبور می‌کند آزمندانه رفتار کنند. اما این حرف نادرست است و در حقیقت آزمندیِ سرمایه‌داران یک انتخاب است.
از بحران کرونا چه درس‌هایی می‌توان درباره‌ی سیاست، اقتصاد و جامعه آموخت؟ چرا بعضی کشورها در مقابله با این بحران موفق‌تر بودند؟ نسبت کرونا با نابرابری‌های اجتماعی در سراسر دنیا چیست؟ آیا باید از سرعت دیجیتالی‌شدن دنیا پس از کرونا ترسید؟ و آیا می‌توان این بحران را به فرصتی برای تغییر بدل کرد؟
نفت که در یک قرن گذشته از ارکان اصلی اقتصاد جهان بوده، به نظر می‌رسد دارد اهمیت خود را به تدریج از دست می‌دهد. انواع انرژی‌های پاک کم‌کم جای نفت را می‌گیرند و ذخیره‌های نفتی تازه‌ای که قبلاً امکان استخراج آنها نبود، با پیشرفت‌های فنی وارد بازار شده است. اگر به این ترتیب ارزش نفت کم شود، چه آینده‌ای در انتظار کشورهایی مثل ایران خواهد بود که به درآمد نفت وابسته‌اند؟
در کتابمان با عنوان شش چهره‌ی جهانی‌شدن: برندگان و بازندگان آن کیستند و چرا این امر مهم است؟(۲۰۲۱) شش روایت اصلی را شناسایی کرده‌ایم که به گفتگوها درباره‌ی مزایا و معایب جهانی‌شدن اقتصادی جهت می‌دهند. این روایت‌ها داستان‌هایی را ارائه می‌کنند که مردم از طریق آنها واقعیت را می‌فهمند و ارزش‌های خود را بیان می‌کنند. آنها را می‌توان به سه دسته‌ی گسترده تقسیم کرد: روایت‌های برد-برد، برد-باخت و باخت-باخت.
صادرات فرش دستباف ایران به کمترین میزان در چند دهه‌ی گذشته رسیده است. صادرات این محصول سنتی به علت تحریم‌ها و رکود اقتصادی از حدود ۵۰۳ میلیون دلار در سال ۱۳۹۶ به ۷۲ میلیون دلار در سال ۱۳۹۹ رسیده است. گزارش‌های گمرک ایران هم نشان می‌دهد که در هفت ماه اول امسال صادرات این محصول حدود ۳۰ میلیون دلار بوده است.