«مجمع جهانی دموکراسی» که هرساله با شرکت مقامات تصمیم‌ساز سیاسی و فعالان مدنی برگزار می‌شود، فرصتی برای بحث و گفت‌وگو و یافتن راهکارهایی برای چالش‌های پیش ‌روی دموکراسی در سراسر جهان است. امسال موضوعات اصلی این مجمع «مشارکت عمومی، سیاسی و اقتصادی زنان» و «مبارزه با خشونت علیه زنان با توجه به جنبش #من‌هم» بود.

غیرنظامیان همواره به طرق مختلف با جنگ مرتبط بوده‌اند، از یک سو به عنوان هدف حملات، از سوی دیگر به عنوان شرکت‌کنندگان در جنگ و گاهی به عنوان مشوقین آن. مارگارت مک‌میلان، استاد تاریخ دانشگاه آکسفورد در سومین سخنرانی از مجموعه سخنرانی‌های خود، به تاریخچه‌ی نقش غیرنظامیان در جنگ‌ها می‌پردازد.

چرا مسئله‌ی زنان پس از انقلاب ایران به مسئله‌ی مرکزی حکومت تبدیل شد؟ دکتر نیره توحیدی، استاد مطالعات زنان و جنسیت در دانشگاه ایالتی کالیفرنیا می‌گوید غلبه‌ی جریان‌های بنیادگرای اسلامی از یک طرف و بی‌تفاوتی دیگر نیروهای سیاسی درگیر در انقلاب از سوی دیگر، زمینه‌ی سرکوب و نقض حقوق زنان را فراهم کرد، و «مسئله‌ی زن» به گره‌ی اصلی دموکراسی در ایران تبدیل شد.

جری پولاک آرتیست چک‌تبار وقتی اولین‌بار جزیره‌ی هرمز را می‌بیند می‌گوید: «اگر خداوند همه‌ی دنیا را رنگ کرده باشد، آخرسر به جزیره‌ی هرمز آمده و پالت رنگش را این‌جا گذاشته است». در تاریخ هزارساله‌ی هرمز بسیاری هستند که جزیره آنان را مرعوب این پالت کرده است. مارکوپولوی ونیزی و آلبوکرک دریاسالار پرتغالی و قشون کمپانی هندشرقی از معروف‌ترین مسخ‌شدگان این جزیره‌ی اسرارآمیزند.

هلن کلر نویسنده‌ای بود نابینا و ناشنوا و به‌رغم دشواری‌های بسیار توانست خواندن، نوشتن و صحبت کردن بیاموزد، بنویسد و به نمادی از اراده تبدیل شد. این روایت غالب از هلن کلر است. اما او تا زمانی که زنده بود سعی داشت با این تصویر تک‌بعدی و «اسطوره‌ی موفقیت شخصی» که رسانه‌ها از او می‌ساختند، مبارزه کند.