کتاب «زندگی در زندان» مدیحه‌ای در باب رؤیاهای آرمان‌گرایانه‌ی انقلاب دموکراتیکی است که به علت تصلب ایدئولوژیک تدریجی و خودکامگی سیاسی بر باد رفت. هر فصل به یکی از وجوه این رؤیاهای بربادرفته می‌پردازد.
در سال ۱۹۷۹، سه رویداد خاورمیانه را دگرگون کرد. رویداد نخست، وقوع انقلاب اسلامی در ایران بود که به مدرنیزاسیون آمرانه‌ی سلسله‌ی پهلوی در این کشور پایان داد. در دومین رویداد، افراد مسلح به رهبری گروهی از بنیادگرایان در عربستان سعودی به مسجد‌الحرام، قلب جهان اسلام، حمله کردند. رویداد سوم اشغال افغانستان توسط نیروهای شوروی بود؛ اقدامی که در پشتیبانی از دولت کمونیست جمهوری دموکراتیک افغانستان صورت گرفت و به جنگی نه ساله با حدود یک میلیون کشته و بیش از پنج میلیون مهاجر و آواره انجامید.
از زمانی که کتاب زندگی و سرنوشتِ واسیلی گروسمن پس از مرگ او در سال ۱۹۸۰ برای نخستین بار انتشار یافت، این کتاب را به عنوان یکی از مهم‌ترین کتاب‌های دوران ما ستوده‌اند. لئون آرون آن را «بزرگ‌ترین رمان روسی قرن بیستم» خوانده است. به گفته‌ی لیندا گرانت در گاردین این تا کنون تنها کتابی بوده که جهان‌بینی او را متحول کرده است: «سه هفته طول کشید تا آن را خواندم و سه هفته‌ی دیگر در نقاهت آن تجربه بودم، و در آن مدت تنفس هم برایم مشکل بود.»
روایت تاریخ سرکوب بهائیان ایران، خود همواره دچار سرکوب و تحریف بوده است. کتاب یکصد و شصت سال مبارزه با آیین بهائی، تلاش دارد تا به دور از توهم و تعصب مذهبی و اهریمن‌سازی از سرکوبگران، با ارائه‌ی اسناد و مدارک، روایتی از این تاریخ به دست دهد.
پس از دستگیری و تیرباران همکاران گیتی وحید در سال 1360 زندگی او و همسرش در گریزی ناخواسته از تعقیب کسانی که به دنبال دستگیری گیتی بودند به پنهان و پناه کشیده شد. این کتاب روایت فرهنگ وحید، همسر گیتی، از چهارماه زندگی مخفیانه و پر از ترس و اضطراب پیش از خروج آنها از ایران است.
در اواخر دوران قاجار، بهائیان مدارس مدرنی را بنا نهادند. شهرت این مدارس چنان فراگیر شد که خانواده‌هایی از پیشینه‌های دینی و طبقاتی گوناگون فرزندان خود را برای تحصیل به آن می‌فرستادند. نویسنده‌ی این اثرِ پژوهشی کم‌نظیر با بررسی پیدایش، توسعه و تعطیلی این مدارس به نقش مهم بهائیان در نظام آموزشی ایران می‌پردازد.