هر رمانی سفری به جایی دیگر است. از دابلین جیمز جویس گرفته تا نارنیای سی. اِس لوئیس و سرزمین میانه‌ی تالکین، خواه سخن از مکانی واقعی باشد یا محلی کاملاً تخیلی، ادبیات عبارت است از تلاشی شجاعانه برای بازترسیم فضا و مکان.
«بهشت دسته جمعی» محصول چهار سال کار آتفه چهارمحالیان با کودکان محرومِ دروازه غار است که به داستان‌نویسی مشغول شدهاند. در این گفت و گو، چهارمحالیان از این کتاب، تجربه‌‌ی کارش با کودکان و جایگاه کنونی شعر در جامعه‌ی ما می‌گوید.
وقتی شوهر بی‌وفای «راما تولای» از دنیا می‌رود، دوست قدیمی و صمیمی او «آیساتو» با نوشتن نامه‌ای به او تسلیت می‌گوید. پاسخ بلند و طولانی راما تولای به این نامه اساس شکل‌گیری داستان «نامه‌ای بسیار طولانی» شده...
کتاب سایه‌روشن نمونه‌ای است از یک روایت چندصدایی و ترکیبی است از یک تحقیق جامعه‌شناختی/مردم‌شناختی با چاشنی ادبیات. این کتاب حاصل «هم‌نوشتی» پانزده زنِ اکثراً مهاجر و پناهنده‌ی ساکن هلند است که زیر نظر دکتر هاله قریشی و همکارش کریستین برینکخریو طی یک دوره‌ی کارگاه آموزشی سرگذشت‌نامه‌نویسی در سال ۲۰۱۰ به زبان هلندی تهیه و تدوین شده است.
تابستان امسال فصل ویژه‌ای برای پاس‌داشت ادبیات آمریکا است. در برنامه‌هایی که از ژوئن آغاز می‌شود، نمایشگاه‌ها، همایش‌ها، و گشت‌وگذارهایی به مناسبت دویستمین زادروز والت ویتمن و هرمان ملویل، و به منظور ارج‌گذاری به زندگی، آثار، و اثرگذاری‌های این دو برگزار می‌شود. اما بزرگداشتِ آن‌چنانی برای دویستمین زادروز یک نویسنده‌ی مهم دیگر آمریکا برگزار نخواهد شد: جولیا وارد هاو.
فلاح‌آزاد در جاثلیق عشق هم مانند سیتیزن وارتگز گره‌های هویت و قدرت را نمایان می‌کند. نویسنده، قدرتِ کشیش، قدرتِ جامعه‌ی محلی، یادآوری خاطره‌ی مدرسه، و وقوف ناگهانی وارتگز به هویت همجنس‌گرایانه‌ی خودش را در رشته‌های درهم‌تنیده‌ای از وقایع بازنمایی می‌کند و خواننده را تا آخر می‌برد.