رفتن به محتوای اصلی
آسو
  • مقاله
    • ادبیات
    • اقتصاد
    • آموزش
    • بهداشت
    • تاریخ
    • جامعه‌ شناسی
    • حقوق بشر​
    • دین
    • روانشناسی
    • زیست شناسی
    • سند
    • سیاست
    • سینما
    • علوم و فناوری
    • فرهنگ
    • فلسفه
    • محیط زیست
    • هنر
    • ورزش
    • یادنگاره
  • کتاب
    • کتاب‌گزاری
      • ادبیات
      • اقتصاد
      • آموزش
      • بهداشت
      • تاریخ
      • جامعه‌ شناسی
      • حقوق بشر​
      • دین
      • روانشناسی
      • سیاست
      • سینما
      • علوم و فناوری
      • فرهنگ
      • فلسفه
      • محیط زیست
      • هنر
      • یادنگاره
    • کتاب‌های آسو
      • ادبیات
      • آموزش
      • تاریخ
      • جامعه‌ شناسی
      • حقوق بشر​
      • دین
      • سیاست
      • فلسفه
      • هنر
  • دفترهای آسو
    • ادبیات
    • اقتصاد
    • بهداشت
    • تاریخ
    • جامعه‌ شناسی
    • حقوق بشر​
    • دین
    • سیاست
    • فرهنگ
    • فلسفه
  • چندرسانه‌ای
    • ویدئو و عکس
      • ادبیات
      • اقتصاد
      • بهداشت
      • جامعه‌ شناسی
      • دین
      • سیاست
      • سینما
      • فرهنگ
      • فلسفه
      • محیط زیست
      • ورزش
      • یادنگاره
    • کارتون
    • تاریخ
    • حقوق بشر​
    • هنر
  • شنیداری
    • پادکست
      • ادبیات
      • اقتصاد
      • آموزش
      • بهداشت
      • تاریخ
      • جامعه‌ شناسی
      • حقوق بشر​
      • دین
      • سیاست
      • علوم و فناوری
      • فرهنگ
      • محیط زیست
      • هنر
      • ورزش
      • یادنگاره
    • مقاله‌ها
      • ادبیات
      • اقتصاد
      • آموزش
      • تاریخ
      • جامعه‌ شناسی
      • حقوق بشر​
      • دین
      • روانشناسی
      • سیاست
      • سینما
      • علوم و فناوری
      • فرهنگ
      • فلسفه
      • محیط زیست
      • هنر
      • یادنگاره
  • یادداشت‌ها
    • ادبیات
    • اقتصاد
    • آموزش
    • بهداشت
    • تاریخ
    • جامعه‌ شناسی
    • حقوق بشر​
    • سیاست
    • سینما
    • فرهنگ
    • فلسفه
    • محیط زیست
    • هنر
    • ورزش
    • یادنگاره
  • پرونده
  • آینده‌ی مشترک
  • دانشکده

فرم جستجو

  • درباره‌ی ما

جنگ جهانی دوم

.

گذشته را باید جبران کرد یا بر آن حسرت آورد؟

آرنون گرونبرگ

اینکه گذشته را مایه‌ی شرم و عذاب وجدان بدانیم یا مایه‌ی تسلی و حسرت، همیشه به استنباط‌ ما از گذشته و عزم و اراده‌ی ما در این کار بستگی دارد، لااقل به این علت که آنچه امروز هویت گروهی خوانده می‌شود در اصل چیزی نیست جز مجموعه‌ای از استنباط‌ها از گذشته، همراه با مقداری مناسک و آداب و رسوم و داستان‌.

.

لهستانی‌هایی که به ایران آمدند

غزل صدر

در جریان جنگ جهانی دوم بیش از صدهزار نفر لهستانی‌ راهی ایران شدند. عده‌‌ی کمی آنها در نهایت در ایران ماندند، ازدواج کردند و خانه و زندگی برای خود ساختند، روزنامه منتشر ‌کردند، تئاتر و نمایشگاه‌های هنری و کنسرت‌های موسیقی داشتند و رستوران و کافه‌ و قنادی‌ و آرایشگاه به راه انداختند. تبعیدی‌های لهستانی‌ در ایران، آن‌چنان که خود روایت کرده‌اند، از ایرانیان مهربانی و روی خوش دیدند. و گذر و حضورشان ردپای پررنگی در ایران باقی گذاشت.

.

رئیس جمهور آلمان: باید خود را از شر وسوسه‌های ناسیونالیسم خلاص کنیم

فرانک-والتر اشتاین‌مایر

۷۵ سال پس از پایان جنگ، ما آلمانی‌ها باید از بسیاری دستاوردها خوشحال باشیم. اما هیچ یک از این دستاوردهای مثبت جاودانه نیست. به همین دلیل است که نباید از یاد برد که ۸ مه پایان آزادسازی نبود ــ حفظ آزادی و دموکراسی وظیفه‌ای ابدی است که از آن روز به ما سپرده شده است!

.

۸ مه: نگاهی به آخرین هفته‌ی جنگ جهانی دوم و رویکرد آلمانی‌ها به مفهوم «رهایی»

امید رضایی

در ادبیات رسمی آلمان از ۸ مه ۱۹۴۵  به عنوان «روز آزادسازی» یا «روز رهایی» یاد می‌شود، نمونه‌ای کم‌نظیر از این که کشورِ مغلوبِ یک جنگ روز پایان را روز آزادسازی می‌نامد و جشن می‌گیرد. امسال در ایالت برلین ۸ مه تعطیل رسمی است. سایر ایالت‌ها هم یاد این روز را گرامی می‌دارند.

.

معمای دانمارکی استالین

کرولاین کندی-پایپ

حکایتی هست که می‌گوید یوزف استالین از هملت نفرت داشت. شاید داستان شکسپیر درباره‌ی فتنه‌ی خونین در دربارِ دانمارک استالین را به یاد سیاست‌های کرملین می‌انداخت ــ آیا نقد از اولی به نوعی نقدی ضمنی از دومی نبود؟ در روایتی دیگر آمده است که استالین به شاهزاده‌ی دانمارکیِ شکسپیر بسیار علاقه داشت و هملت در میان معدود شخصیت‌های شکسپیری بود که استالین از آنها نام می‌برد.

.

در جستجوی انسان درستکار

گری سول مورسون

از زمانی که کتاب زندگی و سرنوشتِ واسیلی گروسمن پس از مرگ او در سال ۱۹۸۰ برای نخستین بار انتشار یافت، این کتاب را به عنوان یکی از مهم‌ترین کتاب‌های دوران ما ستوده‌اند. لئون آرون آن را «بزرگ‌ترین رمان روسی قرن بیستم» خوانده است. به گفته‌ی لیندا گرانت در گاردین این تا کنون تنها کتابی بوده که جهان‌بینی او را متحول کرده است: «سه هفته طول کشید تا آن را خواندم و سه هفته‌ی دیگر در نقاهت آن تجربه بودم، و در آن مدت تنفس هم برایم مشکل بود.»

  • Show More
  • Castbox
  • Spotify
  • SoundCloud
  • Twitter
  • Facebook
  • Telegram
  • Instagram
  • RSS
آسو
  • اشتراک خبرنامه
  • آرشیو
  • ارسال مطالب
  • تماس با ما
  • درباره‌ی ما

مطالب منتشر شده در آسو نظر مؤلفین آنهاست و لزوماً دیدگاه آسو نیست.

بازنشر مقالات آسو با ذكر مأخذ آزاد است.