محمود غفاری، کارگردان و نویسنده‌ی روز سیب، می‌گوید سعی کرده است که فیلمی واقعی بسازد. او با اشاره به شرایط سانسور می‌گوید این آخرین فیلمی است که در ایران می‌سازد زیرا تصویر سینمای ایران از جامعه، جعلی‌ست و او نمی‌خواهد در این جعل، همدست حکومت باشد. در حاشیه‌ی برلیناله با او درباره‌ی روز سیب، تجربه‌ی فیلم‌سازی تحت سانسور و نگاهش به جامعه و سینمای ایران گفتگو کردم.
بازیگر و خواننده‌ی ایرانی-آلمانی، یاسمین طباطبایی، در گفتگو با شبنم طلوعی، از تجربیات کودکی در ایران تا امروز و زندگی حرفه‌ای‌اش در آلمان می‌گوید.
در هفتمین قسمت از غذایای ایرانی فهیمه خضر حیدری درباره‌ی کتاب‌های آشپزی یا به قول دکتر علی بلوک‌باشی آشپزی‌نامه‌ها و آشپزی‌نامه‌نویسان حرف می‌زند. از نادرمیرزای قاجار گرفته که احمد مجاهد، استاد ادبیات فارسی و نسخ خطی، نسخه‌ی خطی کتاب آشپزی او را تصحیح کرد و در دسترس کتاب‌خوان‌های ایرانی قرار داد تا فهیمه اکبر و رزا منتظمی و البته نجف دریابندری.
طراحی پوستر در ایران با شکل‌گیری پوسترهای سینمایی آغاز می‌شود. تحولات و پیشرفت سینمای ایران و بالطبع پوستر فیلم‌های آن علاوه بر این ترقی بازگوکننده‌ی تغییرات سیاسی اجتماعی محیط پیرامون خود نیز بودند. سینما و اجتماع در پیوندی تنگاتنگ روایت‌گر آمال و آرزوها و مصائب مردم این سرزمین‌اند.
آیا عشق کور است؟ آیا عشق نیز مثل هر سال چهار فصل دارد؟ آیا وفاداری به معشوق با وفاداری به خود ناسازگار است؟ پس از بی‌وفایی چگونه می‌توان اعتماد ازدست‌رفته را بازیافت و به رابطه‌ی عاشقانه ادامه داد؟ رابطه‌ی عاشقانه چقدر حاصل خیال‌پردازی است؟ ده فیلمی که در ماه‌های اخیر در جشنواره‌های جهانی درخشیده‌اند به این پرسش‌ها و چند سؤال دیگر می‌پردازند.