اختلاف عقاید امری طبیعی به نظر می‌رسد، اما خودبرتربینی اخلاقی ریشه‌ی بسیاری از مشکلات ما است. تحقیقات و مطالعات متعدد نشان می‌دهند که، اگر به اختلاف عقاید خود با دیگران وجهه‌ی اخلاقی ببخشیم، به سختی می‌توانیم به صلح و سازشی با دیگران دست پیدا کنیم.

نقش‌های جنسیتی تا چه حد در زندگی ما تأثیر گذارند و هر یک از ما تا چه حد با آن‌ها دست و پنجه نرم می‌کنیم؟ اگر جنسیت یک نفر با جنس‌اش یکی نباشد چه باید کرد؟ با عمل جراحی چه چیز را می‌شود عوض کرد، جنس یا جنسیت را؟ جامعه‌ی سنتی چه پاسخی به این پرسش‌ها داده‌ است؟

غریبه کیست و چرا از او می‌ترسیم؟ پیامدهای زیان‌بارِ معاشرت‌هراسی چیست؟ «اجتماع بسته» چه ویژگی‌هایی دارد؟ آیا زندگی در چنین فضاهایی احساس ناامنی را کاهش می‌دهد؟

نویسنده با نگاهی به دوران حبس خود به اتهام آموزش به دانشجویانِ محروم از تحصیل و گذراندن دوران انفرادی، از تجربه‌ی «گسست» می‌گوید. گسست، نوعی حالت روانی است که فرد در آن از بُعدی از ابعاد تجربه‌ی واقعیت جدا شده  و یکپارچگی میان آگاهی و دیگر ابعاد وجودی‌اش را از دست می‌دهد.

سرشت انسان به جنگ گرایش دارد یا به صلح؟ زیست‌شناسی تکاملی در این باره چه می‌گوید؟ آیا یافته‌های زیست‌شناسان و روان‌شناسان را می‌توان به کل نوع بشر تعمیم داد؟