واکسن کووید ما را با چالش‌های اخلاقی گوناگونی روبرو کرده است. برخی معتقدند که توزیع واکسن بر اساس میزان ثروت و توانایی خرید کشورها غیراخلاقی است و نتیجه‌ی عکس می‌دهد. برخی دیگر اما باور دارند که کاملاً منطقی است که هر کشوری سلامت شهروندان خود، به خصوص افراد آسیب‌پذیر، را در اولویت قرار دهد. دسته‌ی دیگری نگران‌اند که مبادا واکسن خطری داشته باشد. پرسش مهم دیگر این است که با افرادی که مایل به دریافت واکسن نیستند چه طور باید رفتار کرد؟
زمانی دور میدان‌ها می‌دویدیم و شعار می‌دادیم «آزادی، آزادی!» اما آن زمان هیچ درکی از آزادی نداشتیم. خیال می‌کردیم آزادی روز باشکوهی است که سریع فرا خواهد رسید و به خودمان می‌گفتیم که فردا همه چیز زیبا و عالی خواهد شد. اما حالا روشن است که در نهایت مسیرمان به جایی کاملاً متفاوت با آنچه انتظارش را داشتیم ختم شد.
مجموعه‌ی «جنگ و ضدجنگ در زمانه‌ی ما» تلاشی است برای درکی واقع‌بینانه‌تر نسبت به جنگ و تأمل بر آنچه در دهه‌های گذشته در مورد عوامل مؤثر در جنگ، اثرات جنگ و پیشگیری از آن یاد گرفته‌‌ایم.
کسی در این شکی ندارد که خواندن کتاب‌های بیشتر برای شما سودمند خواهد بود. آن‌هایی که به ویژه ادبیات داستانی می‌خوانند معمولاً به این دلیل که زندگی شخصیت‌های پیچیده‌ای را تجربه می‌کنند، بهتر می‌توانند احساسات دیگران را درک کنند و حساسیت اخلاقی بیشتری دارند. مطالعه‌ی ادبیات غیرداستانی دانش شما و وسعت نظرتان را افزایش می‌دهد.
انتشارات وان‌ورلد (ONEWORLD)، نشر مستقلی که توسط نوین دوستدار و ژولیت میبی در لندن اداره می‌شود، در سال‌های اخیر به نامی پرآوازه در بازار نشر تبدیل شده و بسیاری از کتاب‌هایش به موفقیت‌های درخشانی دست یافته‌اند که از آن جمله می‌توان به دریافت جایزه‌ی بوکر به صورت پیاپی در سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ اشاره کرد. این زوج ایرانی-بریتانیایی وان‌ورلد را با این نیت راه‌اندازی کردند که بتواند موضوعات مهم اجتماعی را در قالب کتاب‌هایی غیرتخصصی به زبان ساده و روشن برای مخاطب عام ارائه دهد، با نوین دوستدار درباره‌ی مجموعه کتاب‌های «آفرینندگان جهان اسلام» گفتگویی داشتیم. این مجموعه که تا کنون ۳۸ جلد از آن منتشر شده در قالب کتاب‌هایی کوتاه به معرفی چهره‌های تأثیرگذار دنیای اسلام می‌پردازد.
چند سال قبل، در نقاط مختلف لندن پیانو‌هایی برای استفاده‌ی عموم قرار داده شده بود تا هر از گاهی نوای موسیقی رهگذران را شاد کند. یک روز هنگام گذر از ایستگاه قطار کینگزکراس، ملودی‌ای که از یکی از این پیانوها برمی‌خاست توجه‌ام را جلب کرد. جنس موسیقی به نظر ارمنی می‌رسید با ته‌مایه‌ی جاز. با کنجکاوی شروع کردم به حدس زدن که اثر کدام یک از موسیقی‌دانان ارمنی می‌تواند باشد: آرنو باباجانیان؟ لون مالخاسیان؟