اروپا در حال خواب‌گردی است و می‌رود تا از صفحه‌ی روزگار محو شود. اروپایی‌ها باید پیش از آن که دیر شود از خواب برخیزند. در غیر این صورت، اتحادیه‌ی اروپا سرنوشتی شبیه به اتحاد جماهیر شوروی در سال 1991 خواهد داشت. به نظر نمی‌رسد که رهبران یا شهروندان عادیِ اتحادیه‌ی اروپا فهمیده باشند که در چه لحظه‌ی سرنوشت‌سازی به سر می‌بریم؛ احتمالات گوناگونی در برابر ما قرار دارد، و بنابراین نتیجه‌ی نهایی به شدت نامعلوم است.
آلن سوپیو، حقوق‌دان فرانسوی، در گفتگو با فیلیپ پُتی از اعتراضات جلیقه‌زردها و نیاز فوری به بازتنظیم شیوه‌ی اعمال قدرت با استفاده از تجارب غنی و متنوع زندگی مردم سخن می‌گوید.
یکی از پیامدهای تحلیلِ ارائه‌شده در این کتاب این است که باید «ناسیونال سوسیالیسم» آلمانی و «فاشیسم» ایتالیایی را هم جنبش‌های پوپولیستی دانست؛ هرچند بی‌درنگ باید افزود که این‌ها فقط جنبش‌هایی پوپولیستی نبودند بلکه ویژگی‌هایی داشتند که عناصر ذاتی پوپولیسم به معنای دقیق کلمه نیستند: نژادپرستی، تجلیل خشونت، و پایبندی افراطی به «اصل رهبری».
سیمون وِی بازمانده‌ی آشویتس، وزیر سابق بهداشت، عضو آکادمی فرانسه، و نخستین رئیس پارلمان اروپا بود. اول ژوئیه‌ی امسال، با گذشت یک سال از مرگ وی، پیکر او در حضور امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه، برای خاک‌سپاریِ دوباره به «پانتئون» منتقل شد که آرامگاه برجسته‌ترین شخصیت‌های فرهنگی و تاریخی این کشور است. این مقاله مروری بر زندگی و کارنامه‌ی پربار اوست.
یکی از تأثیرگذارترین متفکران جهان در آستانه‌ی ۸۹ سالگی‌اش همچنان سرزنده و پرکار است: یورگن هابرماس، فیلسوف آلمانی، در گفت‌وگو با نشریه‌ی اسپانیایی «ال پائیس»، نظرت خود را در مورد حادتر‌ین مسائل زمانه‌ی ما، از جمله ملی‌گرایی، مهاجرت، اینترنت، و اتحادیه‌ی اروپا بیان می‌کند.
اتحادیه‌ی اروپا در سال‌های گذشته با بحران‌های بسیار جدی و سرنوشت‌سازی مواجه شده است، تا حدی که اکنون اصل اتحاد اروپا و تمام تشکیلات سیاسی و اقتصادی آن مورد تهدید قرار گرفته‌اند. پژوهشگران اروپایی و کارشناسان مسائل این قاره ریشه‌های این بحران‌ها را در کجا ردیابی کرده‌اند، و چه راه حل‌هایی برای بیرون رفتن از آن‌ها ارائه می‌کنند؟