ایران در آغاز قرن هفدهم یکی از کشورهای پر قدرت سیاسی جهان بود، اما در کمتر از 200 سال و در قرن نوزده تبدیل بهجامعهای رو به زوال شد.
پرامودیا آنانتا تور، برجستهترین نویسندهی اندونزی، از آزادیخواهان و هواداران استقلال کشورش از هلند بود. بعد از استقلال اندونزی، هم به زندان افتاد و هم به حصر خانگی و تبعید محکوم شد. با این حال، رنجهای تاریخی هموطنان خود و دشواریهای پیش روی آنها را در رمانهای خود به شکل درخشانی روایت کرد.
چینوآ آچهبه، نویسنده، شاعر، و منتقد نیجریهای، از سرشناسترین رماننویسان آفریقا بود. آچهبه در رمانهای خود، با تأمل بر گذشتهی استعماری نیجریه و با نگاهی نو به معضلات قومگرایی و دیگر مشکلات این کشور بعد از استقلال، روایت جدید و جذابی از تاریخ و تقدیر نیجریهایها به دست داد.
نمایشگاههای «میراث زرتشتی» که با همکاری «دانشکدهی مطالعات مشرق زمین و آفریقا» (سوآز)، کتابخانهی بریتانیا، و موزهی ملی ایران، در سال جاری در دهلی نو برگزار شد تأثیر عمیقی بر بازدیدکنندگان گذاشته است. روایت یک بازدیدکننده از این نمایشگاهها را میخوانید.
از کشتار آمریتسار چه میدانیم؟ «اودام سینگ» که بود و چرا نام مستعار «رام محمد سینگ آزاد» را برای خود برگزید؟ آیا گاندی و نهرو با «وطنپرستی» به سبک او موافق بودند؟
برجام و بازگشایی دروازههای تجارت میان ایران و کشورهای خارجی به سود کیست؟ ایران، کشورهای خارجی یا هر دو طرف؟ نویسنده میکوشد با استناد به الگوها و دادههای معتبر اقتصادی به این پرسشِ مهم پاسخ دهد.