رفتن به محتوای اصلی
آسو
  • مقاله
    • ادبیات
    • اقتصاد
    • آموزش
    • بهداشت
    • تاریخ
    • جامعه‌ شناسی
    • حقوق بشر​
    • دین
    • روانشناسی
    • زیست شناسی
    • سند
    • سیاست
    • سینما
    • علوم و فناوری
    • فرهنگ
    • فلسفه
    • محیط زیست
    • هنر
    • ورزش
    • یادنگاره
  • کتاب
    • کتاب‌گزاری
      • ادبیات
      • اقتصاد
      • آموزش
      • بهداشت
      • تاریخ
      • جامعه‌ شناسی
      • حقوق بشر​
      • دین
      • روانشناسی
      • سیاست
      • سینما
      • علوم و فناوری
      • فرهنگ
      • فلسفه
      • محیط زیست
      • هنر
      • یادنگاره
    • کتاب‌های آسو
      • ادبیات
      • آموزش
      • تاریخ
      • جامعه‌ شناسی
      • حقوق بشر​
      • دین
      • سیاست
      • فلسفه
      • هنر
  • دفترهای آسو
    • ادبیات
    • اقتصاد
    • بهداشت
    • تاریخ
    • جامعه‌ شناسی
    • حقوق بشر​
    • دین
    • سیاست
    • فرهنگ
    • فلسفه
  • چندرسانه‌ای
    • ویدئو و عکس
      • ادبیات
      • اقتصاد
      • بهداشت
      • جامعه‌ شناسی
      • دین
      • سیاست
      • سینما
      • فرهنگ
      • فلسفه
      • محیط زیست
      • ورزش
      • یادنگاره
    • کارتون
    • تاریخ
    • حقوق بشر​
    • هنر
  • شنیداری
    • پادکست
      • ادبیات
      • اقتصاد
      • آموزش
      • بهداشت
      • تاریخ
      • جامعه‌ شناسی
      • حقوق بشر​
      • دین
      • سیاست
      • علوم و فناوری
      • فرهنگ
      • محیط زیست
      • هنر
      • ورزش
      • یادنگاره
    • مقاله‌ها
      • ادبیات
      • اقتصاد
      • آموزش
      • تاریخ
      • جامعه‌ شناسی
      • حقوق بشر​
      • دین
      • روانشناسی
      • سیاست
      • سینما
      • علوم و فناوری
      • فرهنگ
      • فلسفه
      • محیط زیست
      • هنر
      • یادنگاره
  • یادداشت‌ها
    • ادبیات
    • اقتصاد
    • آموزش
    • بهداشت
    • تاریخ
    • جامعه‌ شناسی
    • حقوق بشر​
    • سیاست
    • سینما
    • فرهنگ
    • فلسفه
    • محیط زیست
    • هنر
    • ورزش
    • یادنگاره
  • پرونده
  • آینده‌ی مشترک
  • دانشکده

فرم جستجو

  • درباره‌ی ما

باب

.

حکومت فقها و «مسئله»‌ی بهائیان

مریم دادگر

سیاست سرکوب و مقابله‌ی حکومت ایران با بهائیان در هفته‌های اخیر به حجم، وسعت و شدتی نگران‌کننده رسیده است. این یادداشت به بعضی ریشه‌های تاریخی علل سرکوب بهائیان ایران می‌پردازد.

.

باب آینده‌ی ایران است

محمود صباحی در گفتگو با ایقان شهیدی

هدف جنبش بابی ورود ایران به ساحت اجتماعی و جهانی تازه، یک جهان‌بینی نوین و همچنین اندیشه و دنیایی جدید بود؛ دنیایی که تاریخی به شدت ظالمانه و جهانی به شدت ظلمانی در آن به پایان می‌رسد.

.

نگاهی به کتاب «باب و جامعه‌ی بابی ایران»

ایقان شهیدی

وهمن تأکید می‌کند که باب به گونه‌ای «هدفمند و آگاهانه» در پی ایجاد آیینی نوین بود، آیینی که هر چند از ریشه‌های «سنت و باورهای اسلامی» گسسته بود و نمی‌خواست در «زیر چتر اسلام و قرآن» باقی بماند اما «ریشه‌هایی قوی در فرهنگ ایران» و «باورهای دینی ایران پیش از اسلام» داشت.

.

باب؛ دویست سال بعد

ویراستار: عرفان ثابتی

نزدیک به ۱۷۰ سال پس از آن که باب در برابر جوخه‌ی آتش قرار گرفت، شبح او همچنان بر فراز ایران در گردش است. روزی نمی‌گذرد مگر آن که در رسانه‌های دولتی، نیمه‌دولتی و شبه‌دولتی، بر بالای منابرِ مساجد و حسینیه‌ها و حوزه‌ها، در صفحات روزنامه‌ها و... در شبکه‌های اجتماعی، از باب سخن نگویند. چرا این شبح ناپدید نمی‌شود؟

.

یک دیدار، چند دیدگاه (۱)

بهیه نخجوانی

دیدار فائزه هاشمی با هم‌بند پیشین بهائی خود، فریبا کمال‌آبادی، واکنش‌های گسترده‌ای در میان ایرانیان داخل و خارج از کشور در پی داشته است. آسو با چند تن از روشنفکران و فعالان بهائی و غیربهائی در این باب گفت‌وگو کرده است. در اولین مصاحبه بهیه نخجوانی، نویسنده‌ی برجسته، از این دیدار و اهمیت آن می‌گوید.

.

یک دیدار، چند دیدگاه (۱)

بهیه نخجوانی

دیدار فائزه هاشمی با هم‌بند پیشین بهائی خود، فریبا کمال‌آبادی، واکنش‌های گسترده‌ای در میان ایرانیان داخل و خارج از کشور در پی داشته است. آسو با چند تن از روشنفکران و فعالان بهائی و غیربهائی در این باب گفت‌وگو کرده است. در اولین مصاحبه بهیه نخجوانی، نویسنده‌ی برجسته، از این دیدار و اهمیت آن می‌گوید.

  • Castbox
  • Spotify
  • SoundCloud
  • Twitter
  • Facebook
  • Telegram
  • Instagram
  • RSS
آسو
  • اشتراک خبرنامه
  • آرشیو
  • ارسال مطالب
  • تماس با ما
  • درباره‌ی ما

مطالب منتشر شده در آسو نظر مؤلفین آنهاست و لزوماً دیدگاه آسو نیست.

بازنشر مقالات آسو با ذكر مأخذ آزاد است.